καλοβάτης

English (LSJ)

[βᾰ], ον, ὁ, A tight-rope walker, SIG847.5 (Delph.), Man.5.146; = funambulus, Gloss.

Greek Monolingual

ο (AM καλοβάτης)
αυτός που βαδίζει πάνω σε καλόβαθρο
αρχ.
αυτός που βαδίζει πάνω σε σχοινί.
[ΕΤΥΜΟΛ. < καλ(ο)- + -βάτης (< βαίνω), πρβλ. ακροβάτης, ορειβάτης.