χορτοτόμος

English (LSJ)

ον, A for cutting hay, δρέπανα PCair.Zen.782 (a). 125 (iii B. C.).

Greek Monolingual

-ον, Α
κατάλληλος για κοπή χόρτου.
[ΕΤΥΜΟΛ. < χόρτος + -τόμος (< τομή < τέμνω), πρβλ. ὑλοτόμος.