προσκυνητέος
From LSJ
Γελᾷ δ' ὁ μῶρος, κἄν τι μὴ γελοῖον ᾖ → Mens stulta ridet, quando ridendum est nihil → Es lacht der Tor, auch wenn es nichts zu lachen gibt
English (LSJ)
προσκυνητέα, προσκυνητέον, to be worshipped, worshipful, to be venerated, to be adored, worthy of veneration, venerable; Lat. adorandus, in fem.= adoranda, Gloss. See also προσκυνητός.
Greek (Liddell-Scott)
προσκῠνητέος: προσκυνητέα, προσκυνητέον, ῥημ. ἐπίθ., ὃν δεῖ προσκυνεῖν, καὶ προσκυνητέον, δεῖ προσκυνεῖν, Ἀθαν. τ. 2, σ. 229, Ὠριγ. κ. Κέλσ. σ. 245, Μαξίμ. Πλαν. Μετάφρ. Ὀβιδ. Μεταμορφ. 11. 392, Θεόδ. Στουδ. 80C, 506C, κτλ.
