δυσυπονόητος

English (LSJ)

ον, hard to detect the nature of, of a person, Ph.2.268; μῖσος ib.201.

Spanish (DGE)

-ον
insospechable, impredecible μῖσος Ph.2.201
•de pers. del que no se puede saber sus intenciones, taimado Ph.2.268, glos. a δυστόπαστος Hsch.

German (Pape)

[Seite 689] sehr argwöhnisch, Philo.

Greek (Liddell-Scott)

δυσυπονόητος: -ον, λίαν ὕποπτος, πλήρης ὑποψιῶν, Φίλων 2. 268.