Rhianus

From LSJ
Revision as of 08:00, 24 October 2022 by Spiros (talk | contribs) (Text replacement - "(?s)(==Wikipedia DE==)(\n)(.*)(\n[{=])" to "{{wkpde |wkdetx=$3 }}$4")
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)

Ἃ δέ σοι συνεχῶς παρήγγελλον, ταῦτα καὶ πρᾶττε καὶ μελέτα, στοιχεῖα τοῦ καλῶς ζῆν ταῦτ' εἶναι διαλαμβάνων (Epicurus, Letter to Menoeceus 123.2) → Carry on and practice the things I incessantly used to urge you to do, realizing that they are the essentials of a good life.

Source

Latin > French (Gaffiot 2016)

Rhĭānus,¹⁶ ī, m., poète crétois du temps des Ptolémées : Suet. Tib. 70.

Wikipedia EL

Ο Ριανός ο Κρης ήταν Έλληνας ποιητής και γραμματικός, κάτοικος της Κρήτης και φίλος του Ερατοσθένη (275 π.Χ. - 195 π.Χ.). H Σούδα λέει ότι αρχικά ήταν σκλάβος και παρατηρητής στην παλαίστρα αλλά αργότερα στη ζωή του απέκτησε καλή μόρφωση και αφιερώθηκε στη μελέτη της γραμματικής, μάλλον στην Αλεξάνδρεια. Ετοίμασε μια αναθεώρηση της Ιλιάδας και της Οδύσσειας, που χαρακτηρίστηκε από σωστή κρίση και ποιητικό αισθητήριο, ενώ τα σχόλια περιλάμβαναν συχνά δυναμικές παρατηρήσεις του. Έγραψε επίσης επιγράμματα, έντεκα από τα οποία σώζονται στην Παλατινή Ανθολογία και στον Αθήναιο και δείχνουν κομψότητα και ζωντάνια. Ιδιαίτερα γνωστός όμως έγινε σαν συγγραφέας επών (μυθολογικών και εθνογραφικών), το πιο διάσημο από τα οποία ήταν τα έξι βιβλία των Μεσσηνιακών που ασχολούνταν με το Δεύτερο Μεσσηνιακό Πόλεμο και την κεντρική φιγούρα του Αριστομένη, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν από τον Παυσανία στο τέταρτο βιβλίο του σαν έγκυρη πηγή. Άλλα παρόμοια ποιήματα ήταν τα Αχαϊκά, τα Ηλιακά και τα Θεσσαλικά. Τα Ηράκλεια ήταν ένα μεγάλο μυθολογικό έπος, μάλλον μίμηση του ομώνυμου ποιήματος του Πανυάσι, που είχε τον ίδιο αριθμό βιβλίων (δεκατέσσερα).

Wikipedia EN

Rhianus (Greek: Ῥιανὸς ὁ Κρής) was a Greek poet and grammarian, a native of Crete, friend and contemporary of Eratosthenes (275–195 BC). The Suda says he was at first a slave and overseer of a palaestra, but obtained a good education later in life and devoted himself to grammatical studies, probably in Alexandria. He prepared a new recension of the Iliad and Odyssey, characterized by sound judgment and poetical taste. His bold atheteses are frequently mentioned in the scholia. He also wrote epigrams, eleven of which, preserved in the Greek Anthology and Athenaeus, show elegance and vivacity. But he was chiefly known as a writer of epics (mythological and ethnographical), the most celebrated of which was the Messeniaca in six books, dealing with the Second Messenian War and the exploits of its central figure Aristomenes, and used by Pausanias in his fourth book as a trustworthy authority. Other similar poems were the Achaica, Eliaca, and Thessalica. The Heracleia was a long mythological epic, probably an imitation of the poem of the same name by Panyasis, containing the same number of books (fourteen).

Wikipedia DE

Rhianos aus Kreta (Ῥιανὸς ὁ Κρής) war ein griechischer Dichter und Grammatiker, der in Bene auf Kreta geboren wurde und in der zweiten Hälfte des 3. Jahrhunderts v. Chr. wirkte. Laut der Suda war er zunächst Sklave und Aufseher einer Palästra, hat aber in seinem späteren Leben eine gute Ausbildung erhalten und sich dann den grammatischen Studien gewidmet, wahrscheinlich in Alexandria. Zudem soll er ein Freund und Zeitgenosse des Eratosthenes (275–195 v. Chr.) gewesen sein. Er erstellte neue Rezensionen zu Homer, und zwar sowohl der Ilias als auch der Odyssee, die sich durch ein gesundes Urteilsvermögen und einen poetischen Sinn für Humor von bisher bekannten Bearbeitungen unterschied. Seine kräftigen Athetesen (Verwerfungen von Textstellen) werden in den Scholien häufig erwähnt. Zudem schrieb er Epigramme, von denen neun in der Griechischen Anthologie, ein weiteres bei Athenaios überliefert sind, und die Eleganz und Lebendigkeit zeigen.

In erster Linie war Rhianos aber als Autor von historischen, mythologischen und ethnographischen Epen bekannt, von denen die Messeniaka mit ihren sechs Büchern am meisten gefeiert wurden. Sie beschäftigten sich mit dem Zweiten Messenischen Krieg und den Heldentaten eines seiner zentralen Figuren, des Aristomenes. Im 4. Buch der Reisebeschreibung Griechenlands werden sie von Pausanias als glaubwürdige Quelle von Autorität dargestellt. Andere ähnliche Epen waren die Achaïka, Eliaka und Thessalika. Die Herakleia waren ein langes, mythologisches Epos, das möglicherweise eine Nachdichtung der gleichnamigen Versdichtung des Panyassis war und zudem aus derselben Anzahl an Büchern bestand (nämlich 14).

Rhianos schrieb auch eine Anzahl an Epigrammen über die Knabenliebe. Konstantinos Kavafis, einer der größten Dichter des modernen Griechenland, erwähnt Rhianos in dem Gedicht Junge Männer von Sidon (400 n. Chr.) aus dem Jahr 1920.

Wikipedia FR

Rhianos ou Rhianus de Crète (Ῥιανὸς ὁ Κρής) est un poète et grammairien grec, ayant vécu vers le iiie siècle av. J.-C.. Il serait originaire de Thrace ou de Crète et, selon Pausanias, d’une ville nommée « Bène ».

Wikipedia IT

Riano (in greco antico: Ῥιανός, Rhianós; Cerea, 275 a.C. circa – Alessandria, fine III secolo a.C.?) è stato un poeta e grammatico greco antico, amico e contemporaneo di Eratostene. Scarse e frammentarie sono le notizie della vita di Riano. Secondo Suda nacque a Creta, a Bene o Cerea: schiavo e istruttore di lotta, ricevette un'istruzione in età già matura. In seguito, dedicò la sua vita agli studi di grammatica, forse ad Alessandria.

Wikipedia ES

Riano o Riano de Creta (en griego Ῥιανὸς ὁ Κρής) fue un poeta y gramático griego nacido en Creta, amigo y contemporáneo de Eratóstenes (275 a .C. - 195 a. C.). La Suda dice que primero fue esclavo y capataz de una palestra, pero que más tarde recibió educación y se dedicó a los estudios de gramática, probablemente en Alejandría.​ Preparó una nueva edición comentada de la Iliada y la Odisea; los escoliastas suelen recoger sus atétesis. Escribió epigramas, once de los cuales se conservan en la Antología griega y Ateneo. Pero se le conoció sobre todo por escribir poemas épicos (mitológicos y etnográficos), el más celebrado de los cuales fue Meseniaca en seis libros. En ella narraba la Segunda Guerra Mesenia y las hazañas de su figura central Aristómenes; Pausanias lo usó como una fuente autorizada para escribir el libro cuarto de su obra. Otros poemas similares fueron Acaica, Elíaca y Tesálica. La Heraclea era un poema mitológico largo, probablemente una imitación del poema del mismo nombre escrito por Paniasis, en catorce libros.