Menoeceus

English > Greek (Woodhouse)

Μενοικεύς, -έως, ὁ.

Latin > English (Lewis & Short)

Mĕnoeceus: ĕi and ĕos, m., = Μενοικεύς,
I son of the Theban king Creon, who sacrificed kimself for his country, Cic. Tusc. 1, 48, 116; Juv. 14, 240; Stat. Th. 10, 620; 651; 11, 709 al.; Hyg. Fab. 67.—Hence, Mĕnoecĕus, a um, adj., of or belonging to Menœceus, Menœcean, Stat. Th. 10, 756.

Latin > French (Gaffiot 2016)

Mĕnœceūs,¹⁶ ĕī ou ĕos, m. (Μενοικεύς), Ménécée [fils de Créon, roi de Thèbes] : Cic. Tusc. 1, 116 ; Stat. Th. 10, 620 || -cēus, a, um, de Ménécée : Stat. Th. 10, 756.

Latin > German (Georges)

Menoeceus, eī u. eos, Akk. ea, Vok. eu, m. (Μενοικεύς), Sohn des thebanischen Königs Kreon, der einem Orakelspruch zufolge sein Leben dem Vaterlande opferte, Cic. Tusc. 1, 116. Iuven. 14, 240. Stat. Theb. 10, 620 u. 651; 11, 709 a. – Dav. Menoecēus, a, um, menöcëisch, Stat. Theb. 10, 846.

Wikipedia EL

Στην ελληνική μυθολογία το όνομα Μενοικέας ή Μενοικεύς έφεραν δύο πρόσωπα του Θηβαϊκού Κύκλου.

Ο αρχαιότερος Μενοικέας ήταν ο πατέρας του Κρέοντα και μνημονεύεται, όπως και ο γιος του, στην τραγωδία «Αντιγόνη» του Σοφοκλή. Ως πατέρας αυτού του Μενοικέως αναφέρεται ο Όκλασος και ως παππούς του ο Πενθέας.

Ο νεότερος Μενοικέας ήταν εγγονός του προηγούμενου και γιος του Κρέοντα. Ο ρόλος του στη μυθολογία ήταν σημαντικότερος από αυτόν του παππού του, καθώς θυσιάσθηκε με τη θέλησή του στον θεό του πολέμου Άρη για να σώσει τη Θήβα. Αυτό έγινε όταν πληροφορήθηκε σχετικό χρησμό του μάντη Τειρεσία κατά τη διάρκεια της εκστρατείας των «Επτά επί Θήβας». Μετά από αυτό, αλλά και μετά από τις καυχησιολογίες του Καπανέως, ο Δίας απεφάσισε την αποτυχία της εκστρατείας των «Επτά». Σύμφωνα με τον Παυσανία ο τάφος του Μενοικέως βρισκόταν κοντά στις Νηιστές Πύλες της Θήβας. Επάνω στο μνήμα του ήταν φυτεμένη μία ροδιά.

Wikipedia EN

In Greek mythology, Menoeceus (/məˈniːsiəs, -sjuːs/; Ancient Greek: Μενοικεύς Menoikeús "strength of the house" derived from menos "strength" and oikos "house") was the name of two Theban characters. They are related by genealogy, the first being the grandfather of the second.

Menoeceus, father of Creon, Jocasta and Hipponome and both grandfather and father-in-law of Oedipus. He was the Theban son of Pentheus and a descendant of the Spartoi through his grandfather Echion. Menoeceus, son of Creon and possibly Eurydice, named after his grandfather. According to Hyginus and Statius, during the reign of Eteocles when the Seven against Thebes laid siege to the city, Creon's son committed suicide by throwing himself from the walls. This was in concordance with Tiresias foretelling that if anyone of the Spartoi should perish freely as sacrifice to Ares, Thebes would be freed from disaster. The Thebans were ultimately victorious. The battle is memorialized in Seven Against Thebes, the play by Aeschylus. Some records say that that Menoeceus was the grandfather of Creon and Jocasta and his son (Creon and Jocasta's father) was named Oscalus. The Greek writer Pausanias visited the site of Menoeceus tomb in the 2nd century AD and recorded that Menoeceus "..committed suicide in obedience to the oracle from Delphi, at the time when Polyneices and the host with him arrived from Argos. On the tomb of Menoeceus grows a pomegranate-tree. If you break through the outer part of the ripe fruit, you will then find the inside like blood. This pomegranate-tree is still flourishing." A later Menoeceus was a contemporary of Epicurus, to whom the philosopher wrote a letter summarizing his ethical doctrines.