κυνῶπις

From LSJ
Revision as of 12:33, 30 November 2022 by Spiros (talk | contribs) (Text replacement - "(?s)({{elru\n\|elrutext.*}}\n)({{.*}}\n)({{pape.*}})" to "$3 $1$2")

ἥλιον ἐν λέσχῃ κατεδύσαμεν → we let the sun go down in talk, we let the sun go down in conversation

Source

French (Bailly abrégé)

ιδος
adj. f. de κυνώπης.

German (Pape)

ιδος, ἡ, fem. zu κυνώπης, die hundsäugige, d.i. die schamlose, freche, unverschämte; Od. 4.145, 11.423, Il. 3.180, 18.396; von den Furien, Eur. Or. 260; von den Keren, El. 1252; παλλακή Cratin. bei Plut. Pericl. 24.

Russian (Dvoretsky)

κῠνῶπις: ιδος Hom., Eur. adj. f к κυνώπης.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

κυνῶπις -ιδος [κυνώπης] met hondenogen; schaamteloos, vooral van ontrouwe vrouwen:. δαήρ... ἐμὸς ἔσκε κυνώπιδος hij was de zwager van mij (Helena), schaamteloze Il. 3.180. met een valse blik:. Κῆρες... αἱ κυνώπιδες θεαί de doodsgodinnen met hun valse blik Eur. El. 1252.