μοχθηρῶς
From LSJ
Οὐκ ἔστιν οὐδείς, ὅστις οὐχ αὑτῷ φίλος → Nemo est, amicus ipse qui non sit sibi → Den gibt es nicht, der nicht sich selber wäre Freund
French (Bailly abrégé)
adv.
1 péniblement;
2 méchamment;
Cp. μοχθηροτέρως.
Étymologie: μοχθηρός.
Russian (Dvoretsky)
μοχθηρῶς:
1 с трудом, мучительно (διακεῖσθαι, ζῆν Plat.);
2 плохо, дурно, неудачно (πολεμεῖν τινι Plut.).
English (Woodhouse)
(see also: μοχθηρός) badly, indifferently, meanly, poorly, in a bad plight, in wretched plight
