Δωδωνίς
From LSJ
θεὸς δ' ἁμαρτάνουσιν οὐ παρίσταται → God doesn't stand by those who do wrong → A peccatore sese numen segregat → Ein Gott steht denen, die da freveln, niemals bei
English (LSJ)
-ίδος, v. Δωδώνη.
Spanish (DGE)
-ίδος
I dodónide, perteneciente al oráculo de Dodona αἱ Δωδωνίδες ἱέρειαι Hdt.2.53, S.Fr.456, D.S.15.72 (cj., cód. Δωδωνίας), Plu.Lys.25, del roble oracular, A.R.1.527, 4.583, Apollod.1.9.16, de las ninfas de Dodona, Pherecyd.90, Hyg.Astr.2.21.1
•de Dodona, originario de Dodona, terram Dodonida Ou.Met.13.716, cf. St.Byz.s.u. Δωδώνη.
II subst. ἡ Δ. Dodónide
1 n. de una comedia de Antífanes, Ath.526d (ap. crít.).
2 n. de una litigante, Arist.Rh.1398b4.
French (Bailly abrégé)
ίδος
adj. f.
de Dodone.
Étymologie: Δωδώνη.
Russian (Dvoretsky)
Δωδωνίς: ίδος ἡ (тж. Δ. ἱρείη Her.) додонская жрица Plut.
