πολυσχιδής

English (LSJ)

ές, (σχίζω)

   A split into many parts, ἁπλῷ τρόπῳ καὶ μὴ πολυσχιδέϊ by a single and not a splintered fracture, Hp.Fract.24; λώβῃσι πολυσχιδέεσσι λυθέντα, of a wreck, Opp.H.4.409.    2 much-cloven, opp. ἀσχιδής, of certain figs, Arist.Pr.930b33; of a deer's antlers, branching, Id.HA517a24, cf. PA663a10; of the lungs, Id.HA495b1; of leaves, Thphr.HP3.12.5; καυλοί Dsc.2.185; of a mountain range, Str.11.12.1; ἀτραποί Plu.2.969b; of the Nile, Opp.C.2.85, cf. Lib.Or.61.18.    3 of the hand, cloven into fingers, Arist.PA687b7; of the foot, into toes, ib.690b6: hence τὰ π. animals that have toes, not hoofs, Id.HA497b20, 499b7, 502b34; esp. of birds, ib.504a6.    4 generally, much divided, γνῶμαι S.E.M.7.349; ἔμφασις Iamb.VP29.161; ψεῦδος Id.Protr.21κ; complex, Ammon. in Cat.66.9. Adv. -δῶς Ph.1.31.

German (Pape)

[Seite 674] ές, vielfach gespalten od. getheilt; πόδες, Arist. part. anim. 1, 3; ῥάκος, Luc. de merc. cond. 39; σανδάλια, bei Ath. VI, 259 c; γνῶμαι, S. Emp. adv. math. 7, 349.

Greek (Liddell-Scott)

πολυσχῐδής: -ές, (σχίζω) ὁ εἰς πολλὰ μέρη ἐσχισμένος, ἁπλῷ τρόπῳ καὶ μὴ πολυσχιδέϊ, δι’ ἁπλοῦ καὶ οὐχὶ πολυσχιδοῦς κατάγματος, Ἱππ. Ἀγμ. 766· λώβῃσι πολυσχιδέεσσι λυθέντα, ἐπὶ ναυαγίου, Ὀππ. Ἁλ. 4. 409. ― Καθ’ Ἡσύχ.: «πολυσχιδῆ· εἰς πολλὰ ἐσχισμένον, μεμερισμένον». 2) ὁ πολὺ ἐσχισμένος, ἀντίθ. τῷ ἀσχιδής, ἐπί τινων σύκων, Ἀριστ. Προβλ. 22. 9· ἐπὶ τῶν κεράτων ἐλάφου, ἔχων πολλὰς διακλαδώσεις, ὁ αὐτ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 3. 9, 4, πρβλ. π. Ζ. Μορ. 3. 2, 5· ἐπὶ τῶν πνευμόνων, ὁ αὐτ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 1. 16, 11· ἐπὶ ὀρεινῆς σειρᾶς, Στράβ. 520. 3) ἐπὶ τῆς χειρός, ὡς κεχωρισμένης εἰς δακτύλους, Ἀριστ. π. Ζ. Μορ. 4. 10, 25· ἐπὶ τοῦ ποδὸς ὡσαύτως, αὐτόθι 65· ― ὅθεν, τὰ πολυσχιδῆ, ζῷα ἔχοντα δακτύλους οὐχὶ χηλὰς ἢ ὁπλάς, ὁ αὐτ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 2. 1, 3 καὶ 30., 2. 10, 2 κ. ἀλλ.· μάλιστα ἐπὶ πτηνῶν αὐτόθι 2. 12. 3. 4) καθόλου, ὁ πολὺ διῃρημένος, ἐπὶ γνωμῶν, Σέξτ. Ἐμπ. π. Μ. 7. 349· ἔμφασις Ἰάμβλ. ἐν βίῳ Πυθαγ. 29 (161). Ἐπιρρ. -δῶς, Κλήμ. Ἀλ. 268, Φίλων Ἰουδ. 31, 27, Ἀστέρ. 208C.