εὐδαιμονέω
κινδυνεύει μὲν γὰρ ἡμῶν οὐδέτερος οὐδὲν καλὸν κἀγαθὸν εἰδέναι, ἀλλ᾽ οὗτος μὲν οἴεταί τι εἰδέναι οὐκ εἰδώς, ἐγὼ δέ, ὥσπερ οὖν οὐκ οἶδα, οὐδὲ οἴομαι· ἔοικα γοῦν τούτου γε σμικρῷ τινι αὐτῷ τούτῳ σοφώτερος εἶναι, ὅτι ἃ μὴ οἶδα οὐδὲ οἴομαι εἰδέναι. → for neither of us appears to know anything great and good; but he fancies he knows something, although he knows nothing; whereas I, as I do not know anything, so I do not fancy I do. In this trifling particular, then, I appear to be wiser than he, because I do not fancy I know what I do not know.
English (LSJ)
pf.
A εὐδαιμόνηκα Arist.Metaph.1048b26: (εὐδαίμων):— to be prosperous, well off, Hdt.1.170, Th.8.24, etc.; τι in respect to... Hdt.2.177, S.Ant.506, etc.; οὔτις ἀνδρῶν εἰς ἅπαντ' εὐ. E.Fr.45; ἔν τινι Luc.DMort.24.3; εὐδαιμονοίης E.El.231, Ph.1086: dual, εὐδαιμονοῖτον Id.Med.1073; parodied by Ar.Ach.446, 457. II to be truly happy, εὐδαιμονοῦσιν ἄνθρωποι ὀρθοσύνῃ καὶ πολυφροσύνῃ Democr.40, cf. Arist.Pol.1339b19, Diog.Oen.25, etc.
German (Pape)
[Seite 1060] ein εὐδαίμων sein, glücklich sein; ἡ τυραννὶς πολλά τ' ἄλλ' εὐδαιμονεῖ Soph. Ant. 502, wie Eur. εὐδαιμονήσει δ' οὐχ ἕν, ἀλλὰ μυρία Med. 952, vgl. Gr. 541, in Vielem glücklich sein, viel anderes Gutes haben (Sp., wie Luc. D. mort. 24, 3, auch ἔν τινι); Her. 2, 177; Thuc. 8, 24 u. Folgde überall; mit εὖ πράττειν verbunden, Plat. Charm. 174 b; – εὐδαιμονοίης, möge es dir wohl gehen, Ar. u. Eur. oft; bes. im Wohlstande sein, πόλις εὐδαιμονοῦσα, Xen. Vect. 6, 1. Vgl. εὐδαίμων.
Greek (Liddell-Scott)
εὐδαιμονέω: μέλλ. -ήσω: πρκμ. εὐδαιμόνηκα Ἀριστ. Μετὰ τὰ Φυσ. 8. 6, 8: (εὐδαίμων). Εἶμαι εὐδαίμων, εὐτυχής, ὄλβιος, Ἡρόδ. 1. 170, Θουκ. 8. 24, Εὐρ., κλ.· τι, ὡς πρός τι, Ἡρόδ. 2. 177, Σοφ. Ἀντ. 506, κτλ.· εἰς ἅπαντα Εὐρ. Ἀποσπ. 46· ἐς θυγατέρας ὁ αὐτ. ἐν Ὀρ. 541· ἔν τινι Λουκ. Νεκρ. Διάλ. 24. 3· - εὐδαιμονίης, τύπος εὐχῆς, εὐλογίας παρὰ τῷ Εὐρ. ἐν Ἠλ. 231, ἐν Φοιν. 1086, ἴδε Elmsl, ἐν Εὐρ. Μηδ. 1041 (1073)· παρῳδούμενος ὑπὸ τοῦ Ἀριστοφ. ἐν Ἀγ. 446. 457.
