ἐπιμένω

Revision as of 19:13, 2 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (13_7_2)

English (LSJ)

   A stay on, tarry, abs., Il.19.142, Od.17.277; ἐπιμεῖναι ἐς αὔριον 11.351; ἄγε νῦν ἐπίμεινον, Ἀρήϊα τεύχεα δύω do you wait, and I will put on my armour, Il.6.340; also ἐ. ἐνὶ μεγάροισιν . . ὄφρα . . Od. 4.587; ἐ. ἵνα . . h.Cer.160, Ar.Nu.196; so ἐ. ἐς τε . . X.An.5.5.2: after Hom., remain in a place, ἐ. ἐν τῇ πόλει And.1.75, etc.; ἐπί τῇ στρατιᾷ X.An.7.2.1.    2. abs., remain in place, continue as they are, of things, Th.4.4, Pl.Phd.80c, X.Cyn.6.4; keep one's seat, of a horseman, Id.Cyr.1.4.8; stay behind in a place, Str.10.2.24.    3. continue in a pursuit, ἐπὶ τῇ ζητήσει, ἐπὶ λόγῳ, Pl.La.194a, Tht.179e; ἐπὶ τοῖς δοξαζομένοις Id.R.490b; ἐπὶ τοῦ κακουργήματος D.24.86; ἐπὶ τῆς πολιορκίας Plb.1.77.1; c.dat., persist in, τῇ ἀπονοία PTeb.424.4 (iii A.D.); continue treatment, ἐ.βοηθήματι Herod.Med.in Rh.Mus.58.83; cleave to, μιᾷ γυναικί PSI3.158.26 (iii A.D.): also c. part., ἐ. ἐπὶ τῶν ἵππων ὀρθὸς ἑστηκώς Pl.Men.93d, cf.Ev.Jo.8.7; spend time over, ὑποδείγμασι A.D.Synt.166.14.    4. abide by, ταῖς σπονδαῖς dub. l. in X.HG.3.4.6.    5. endure, τοῖς συμβεβηκόσι Sor.1.3.    II. c. acc., await, be in store for, τινά E.Supp.624 (lyr.), v.l.in Id.Ph.223 (lyr.), cf. Pl.R. 361d: c. aor. inf., ἐ. τι τελεσθῆναι Th.3.2; μὴ 'πιμεῖναι τοὐμὸν ὀξῦναι στόμα not to wait so as to... S.Tr.1176: c. fut. inf., Th.3.26.

German (Pape)

[Seite 962] (s. μένω), noch bleiben, warten, ἐπιμεῖναι ἐς αὔριον, bleiben bis morgen, Od. 11, 351; ἐν μεγάροις 4, 587; ὄφρα, 1, 309; ἐπίμεινον τεύχεα δύω, warte, daß ich meine Rüstung anlege, Il. 6, 340; mit ἵνα, h. Cer. 160; ἔςτε βουλεύσαιντο Xen. An. 5, 5, 2; μὴ 'πιμεῖναι τοὐμὸν ὀξῦναι στόμα Soph. Tr. 1166, zögere nicht, so daß du schärfest meinen Mund; anders Thuc. νεῶν ποίησιν ἐπέμενον τελεσθῆναι, 3, 2, sie warteten die Vollendung ab; ἐπιμένοντες πεύσεσθαι 3, 26; τὸν μέτριον ἐπιμείναντες χρόνον, nachdem sie gewartet hatten, Plat. Legg. XII, 593 a; bleiben, sich nicht ändern, οὐ γὰρ ἐπιμένει τοῦ ἴχνους ἡ φύσις Xen. Cyn. 6, 4; ἐπιμένοντος τοῦ πνεύματος, den er anhielt, Luc. V. H. 2, 2. – Darauf bleiben, ἐπ ὶ τῶν ἵππων ὀρθὸς ἑστηκώς Plat. Men. 93 d; τὸν πηλὸν ἐπὶ τοῦ νώτου ἔφερον ἐγκεκυφότες ὡς μάλιστα μέλλοι ἐπιμένειν Thuc. 4, 4. – Dabei bleiben, ausharren bei Etwas, ταῖς σπονδαῖς, d. i. sie nicht brechen, Xen. Hell. 3, 4, 6; ἐπέμειναν ἐπὶ τῶν τυράννων ἐν τῇ πόλει Andoc. 1, 75; ἐπὶ τῇ ζητήσει ἐπιμείνωμεν Plat. Lach. 144 a, wie ἐπὶ τῷ λόγῳ Theaet. 179 e; ἐπὶ τοῦ κακουργήματος Dem. 24, 86. – C. acc., erwarten, τίς ἄρα με πότμος ἐπιμένει Soph. O. C. 1716; Eur. Suppl. 624; οἷος ἑκάτερον βίος ἐπιμένει Plat. Rep. II, 490 a; – zurückbleiben, Strab. X, 461.