οἷος

English (LSJ)

οἵα, Ion. οἵη, οἷον, (ὅς)
A such as, of what sort, relat. and indirect interrog. Pron., correl. to direct interrog. ποῖος, indef. ποιός, demonstr. τοῖος: ὅσσος ἔην οἷός τε Il.24.630; ὁσσάτιόν τε καὶ οἷον 5.758: c. acc., οἶδ' ἀρετὴν οἷός ἐσσι what a man for valour, 13.275: freq. to be rendered by an Adv., οἷος πόλεμόνδε μέτεισι as he rushes into war, ib.298, etc.:—Usage:
I οἷος in an independent sentence as an exclamation of astonishment, ὢ πόποι... οἷον ἔειπες Il.7.455; οἷον τὸ πῦρ what a fire is this! A.Ag.1256, cf. Pers.733, al.; οἷ. εἰργάσασθε Pl.R. 450a; οἷ. ἄνδρα λέγεις ἐν κινδύνῳ εἶναι Id.Tht. 142b; οἷα ποιεῖς Id.Euthphr.15e, etc.: so in neut. as adverb, v. infr. v. 1.
2 in indirect sentences, S.OT624, 1402, 1488, etc.; ὁρᾶτε δὴ ἐν οἵῳ ἐστέ X.Cyr.3.2.12; ὁρῶν ἐν οἵοις ἐσμέν Id.An.3.1.15.
II more freq. as relat. to a demonstr. τοῖος, τοιόσδε, τοιοῦτος, or to ὁ, ὅδε, as τῷ ἴκελον, οἷόν ποτε Δαίδαλος ἤσκησεν Il.18.591; θέαμα τοιοῦτον οἷ. καὶ στυγοῦντ' ἐποικτίσαι S.OT1296: but the demonstr. Pron. is freq. omitted, οὐ γὰρ ἐμὴ ἲς ἔσθ' οἵη πάρος ἔσκεν Il.11.669, etc.; οἷ. καὶ Πάρις… ᾔσχυνε like as Paris also... A.Ag.399 (lyr.), cf. Pers.21, al.: with δή added, τοιόνδ', οἷ. δὴ σύ such as you surely are, Il.24.376, v. infr. v. 2: with περ added, οἵη περ φύλλων γενεή, τοίη δὲ καὶ ἀνδρῶν just such as…, 6.146, cf. A.Ag.607, 1046, X.Cyr.1.6.19: very freq. with τε added (this οἷός τε must be distinguished from οἷός τε c. inf., v. infr. 111.2), οἷός τε πελώριος ἔρχεται Ἄρης Il.7.208, cf. 17.157, Od.7.106, etc.; οἷός που 20.35: οἷός τις, οἷόν τι generalizes a Comparison, the sort of person who... the sort of thing which…, Il.5.638, Od.9.348; οἶσθα εἰς οἷόν τινα κίνδυνον ἔρχει…; Pl.Prt. 313a; with attraction of οἷος to the case of its antecedent (which may follow instead of preceding), οἵοις περ σὺ χρώμενοι συμβούλοις D.24.185; and with further attraction of the subject of the relat. clause, οὐ γάρ πω τοίους ἴδον ἀνέρας... οἷον Πειρίθοον (for οἷος Πειρίθοος) Il.1.263; πρὸς ἄνδρας τολμηρούς, οἵους καὶ Ἀθηναίους Th.7.21, cf. X.Mem.2.9.3; περὶ τοῦ τοιούτου... οἵου τοῦ ἑνός Pl.Prm. 161b.
2 οἷος, οἵα, οἷον freq. introduce an 'indirect exclamation', giving the reason for what precedes, ἄνακτα χόλος λάβεν, οἷον ἄκουσε because of what he heard, Il.6.166, cf. Od.17.479; ἐμακάριζον τὴν μητέρα οἵων τέκνων ἐκύρησε Hdt.1.31; ἀγανάκτησιν ἔχει ὑφ' οἵων κακοπαθεῖ Th.2.41; τὴν ἐμαυτοῦ τύχην [ἀπέκλαον], οἵου ἀνδρὸς… ἐστερημένος εἴην Pl.Phd. 117c, cf. S.OT701.
3 sometimes in Hom. οἷος introduces the reason for saying what is said, ὠκύμορος… ἔσσεαι, οἷ' ἀγορεύεις Il.18.95, cf. Od.4.611; αἲ γάρ με θυμὸς ἀνείη ὤμ' ἀποταμνόμενον κρέα ἔδμεναι, οἷα ἔοργας Il.22.347.
4 οἷα δὴ εἴπας saying so and so, Hdt.1.86 (cf. ὅσος III.2): later with other Particles, v. infr. VI.
5 οὐδὲν οἷον… there's nothing like…, ἀλλ' οὐδὲν οἷ. ἐστ' ἀκοῦσαι τῶν ἐπῶν there's nothing like hearing the verses, Ar.Av. 966, cf. Lys.135; οὐδὲν γὰρ οἷ. ἀκούειν αὐτοῦ τοῦ νόμου D.21.46, cf. Pl.Grg. 447c, 481b, X.Oec.3.14.
6 never used like Adv. οἷον (infr. V. I) with an Adj. = how, for in Il.11.653, οἶσθα… οἷ. ἐκεῖνος δεινὸς ἀνήρ = what manner of man, namely dread, cf. 15.94, 21.108, Od.19.493, etc.
7 as indef., a sort of or a kind of…, ὁ δ' ἕτερος οἷός ἐστιν οἰκουρὸς μόνον only a kind of watch-dog, Ar.V.970; so with Adj., ἀφόρητος οἷος… κρυμός of an intolerable kind, Hdt.4.28; θαυμαστὸς οἷος of a wonderful nature, Luc.Zeux.6; οἷος ἔμπειρος πολέμου rather skilled in war, D.2.18; οἷον τετανότριχα rather straight-haired, Pl.Euthphr.2b; freq. with Sup., χωρίον οἷον χαλεπώτατον country of a very difficult kind, X.An.4.8.2, cf. Ar.Eq.978, Ach.384, Pl.Ap. 23a; ἀνὴρ οἷος κράτιστος Arist.EN1165b27; κόλπος οἷος βαθύτατος Ael.NA14.26: in some of these passages with Sup. it is possible to take οἷος as relat., supplying δυνατόν, cf. ξύμμαχος ἔσομαι οἷος ἂν δύνωμαι ἄριστος IG12.39.28.
III οἷος c. inf. implies fitness or ability for a thing, οὐ γὰρ ἦν ὥρα οἵα τὸ πεδίον ἄρδειν fit for watering, X.An.2.3.13, cf. Pl.Grg. 487d; οἷοι φιλεῖν, μισεῖν, etc., D.25.2, etc.: freq. with τοιοῦτος expressed, τοιοῦτός τις οἷ. διαπονεῖσθαι Pl.Cra.395a, cf. R.415e; τὸ πρᾶγμα μέγα… καὶ μὴ οἷ. νεωτέρῳ βουλεύσασθαι not proper for a young man to advise upon, Th.6.12: without inf., λόγους οἵους εἰς τὰ δικαστήρια Pl.Euthd.272a.
b οἷός εἰμι I intend, ἐβιάζετο… καὶ οἷος ἦν ἐξευρεῖν τὴν θύραν Lys.Fr.159 S., cf. D. 4.9, al., Is.8.21; οἷος ἦν κατεσθίειν was on the point of eating, Antig. Car. ap. Ath.7.345d.
2 more freq. οἷός τε c. inf., fit or able to do, λιποίμην οἷός τ'… ἀέθλια κάλ' ἀνελέσθαι Od.21.117 (preceded by τοῖον ib.173), Hdt.1.29, 67,91; λέγειν οἷός τε κἀγώ Ar.Eq.343, cf. Th.3.16, Isoc.8.69, etc.; inclined to... Plb.3.90.5, J.AJ4.6.3: most freq. in neut. sg. and pl., οἷόν τε [ἐστί] it is possible to... Th.1.80, etc.; οἷά τε [ἐστί] Hdt.1.194, etc.; a dat. is sometimes added, μὴ οἷόν τε εἶναι ἐμοὶ κωλῦσαι Th.7.14.
3 without inf., πάνυ προθύμως ὡς οἷός τ' ἦν ἐπήραξεν Pl.Prt. 314d: but mostly in neut., οἷόν τε [ἐστίν] it is possible, Isoc.9.9; οὐχ οἷόν τε ἐστίν Ar.Nu.198, etc.: with Sup., καλὸν ὡς οἷόν τε μάλιστα Pl.Prt. 349e; ὡς οἷόν τε σμικρότατα Id.Prm.144b; ὡς οἷόν τε διὰ βραχυτάτων Id.Grg.449d: without Sup., φρίττειν… ποιεῖ ὡς οἷόν τε πάντας Id.R.387c (dub. l.); ὡς οἷόν τε sometimes so far as possible, of what cannot be done completely, D.8.75, Arist. Pol.1313a39, Luc.Im.3.
IV sometimes twice in the same clause, οἷ' ἔργα δράσας οἷα λαγχάνει κακά after what deeds what sufferings are his! S.El.751; ἱερῶν οἵαν οἵων χάριν ἠνύσω what thanks for what offerings! Id.Tr.994, cf. 1045, E.Alc.144: so in Prose, X.Cyr.4.5.29, Pl.Smp. 195a.
V as adverb in neut. sg. οἷον, in Poets and Ion. Prose also pl. οἷα, how, οἷον δή νυ θεοὺς βροτοὶ αἰτιόωνται Od.1.32, cf. Il.5.601, 13.633, 15.287: also with Adjs., οἷον ἐερσήεις how fresh, 24.419; οἷον δὴ Μενέλαον ὑπέτρεσας seeing how thou didst shrink from M., Il.17.587, cf. 21.57. (Regul. Adv. οἵως is rare, as in Hp. Epid.6.7.2, f.l. in Ar.V.1363; οἷος ὢν οἵ. ἔχεις in what a state art thou for such a man! S.Aj.923; οἵως τέ σφ' ἐσάωσα A.R.4.786.)
2 as, just as, οἷον ὅτε… Il.14.295: also neut. pl. οἷα, οἷά τις… ἀηδών A.Ag.1142 (lyr.), cf. S.Tr.105 (lyr.), etc.: so οἷά τε in Hom., οἷά τε ληϊστῆρες Od.3.73, cf.9.128, Hdt.2.175: strengthened by Particles, οἷα δή Th.8.84, Pl.Smp. 219e, R.467b; οἷα δή που Ael.NA1.14: later a double form occurs, οἷον ὡς… Demetr.Eloc.94, Sch.D.T.p.113 H.; οἷον ὥσπερ… Phryn.PS p.80 B., dub. in Plu.2.563f.
b as for instance, Pl.Sph.218e, Arist.GC333a11, etc.; οἷον τί λέγεις; as for example, what do you mean ? Pl.Tht.207a, cf. Od.4.271, where οἷον is Adj.
c in numerical estimates, about, οἷον δέκα σταδίους Th.4.90; μῆκος οἷον ἐπὶ δέκα δακτύλους IG22.1457.17.
d οἷον parenthetically prefixed to any word or phrase, as it were, so to speak, οἷον υἱεῖς γνησίους Pl.Phdr.278a, cf. Cra.396a, Arist.HA532a6, GA753a33; τῶν οἷον προγυμναζομένων M.Ant.6.20; τοῦ οἷον δόγματος D.L.9.69; τὴν… οἷον φάτταν the ring-dove of my parable, Pl.Tht.199b.
e οἷον explanatory, that is to say, τὸ νῦν ῥηθησόμενον, οἷον… what I am about to mention, viz., Arist.PA639b6, cf. GC333a11, al.; κατὰ τὸ μέσον, οἷον κατὰ τὴν συμβολὴν τῶν ἐν αὐτοῖς διαγωνίων in the middle, i.e. at the intersection of their diagonals, Procl.Hyp.3.16, cf. 22, Hsch. s.v. οἰοφάγῳ, al.
3 like ὡς, ἅτε, with a part., οἷα ἀπροσδοκήτου κακοῦ γενομένου Th.2.5, cf. 8.95, Pl.Smp. 203b.
4 οὐχ οἷον or μὴ οἷον, followed by ἀλλ' οὐδέ or ἀλλὰ μηδέ, not only not... but not even…, Plb. 1.20.12, D.S.3.18, Phld.Rh.2.249 S., etc.
VI strengthened with various Particles, οἷος δή, v. supr. 11.4: οἱοσδήποτε, οἱαδήποτε, οἱονδήποτε, of such and such a kind, Arist.EN1114b17; οἱοσδηποτοῦν, of whatever kind, Hero *Geom.12.30, al., BGU895.28 (ii A. D.), Paul.Aeg. 6.88; οἱοσδήπως, OGI521.4 (Abydos, v/vi A. D.); οἱοσδητισοῦν, ib.515.16 (Mylasa, iii A. D.); οἱοσοῦν, Just.Nov.30.7.1; οἱοσποτοῦν, Arist.Top.146b26; οἱοστισοῦν, v.l. in Dsc.2.76.13. [οῐ is found in Il.13.275, Od.7.312; and sometimes in Trag., as A.Ag.1256, especially in the form οἷός τε S.OT1415, OC262, 803, al.]

German (Pape)

[Seite 309] relativ. zum Fragewort ποῖος, qualis, so beschaffen wie, oft einfach durch wie zu übersetzen, οἷος δὲ βροτολοιγὸς Ἄρης πόλεμόνδε μέτεισιν, Il. 13, 298, wie Arcs in den Kampf geht; – zunächst a) in Vergleichungen und Zusanimcnstellungen; sich bestimmt auf das Demonstrativum τοῖος beziehend, ἀκουέμεν ἀοιδοὖ τοίου, οἷος ὅδ' ἐστίν, einen solchen Sänger zu hören, wie der hier ist, Od. 1, 371, οὐ γάρ πω τοίους ἴδον ἀνέρας, οἷον Πειρίθοον, Il. 1, 263; οἵη περ φύλλων γενεή, τοιήδε καὶ ἀνδρῶν, 6, 146; auch auf das einfache Demonstrativum bezüglich, χορὸν τῷ ἴκελον, οἷόν ποτε Δαίδαλος ἤσκησεν, 18, 591; so τοιοῦτον, οἷον καὶ στυγοῦντ' ἐποικτίσαι, Soph O. R. 1295; O. C. 874; ἔρημον ἐν κακοῖσι τοῖσδ' οἵοις ὁρᾷς, Phil. 469; τοιοῦτός τις, οἷος, Plat. Crat. 395 a u. A.; – häufiger mit ausgelassenem Demonstrativum, welches leicht zu ergänzen ist, στιβαρώτερον οὐκ ὀλίγον περ ἢ (τοῖον) οἵῳ Φαίηκες ἐδίσκεον, Od. 8, 188; τίνες, οἷ' ἐγώ, μογοῦσιν, Aesch. Prom. 606; Soph. δοκῶ γὰρ οἷον εἶπας ἄντρον εἰσορᾶν, Phil. 27; πράξεις οἷον ἂν θέλῃς, O. C. 960, öfter; πάρεστι παῖς Ὀλυμπίου Διὸς –, οἷον ἔρνος οὔτις ἂν τέκοι θεός, Aesch. Eum. 636; in Prosa überall; οὐδὲν οἷον τὸ αὐτὸν ἐρωτᾶν, Nichts ist so wie das Selbstfragen, dies ist das Beste, Plat. Gorg. 447 c; die Attraction zu merken, nach der man sagte οὐκ ἄν που περὶ τοῦ τοιούτου ὁ λόγος εἴη οἵου τοῦ ἐνός, über ein solches, wie das Eine ist, Parm. 161 b; σχεδὸν εἰπεῖν οἵῳ γε ἐμοὶ παντάπασιν ἄπορον, für τοιούτῳ, οἷος ἐγώ εἰμι, Soph. 237 c; γνόντες τοῖς οἵοις ἡμῖν τε καὶ ὑμῖν χαλεπὴν εἶναι δημοκρατίαν, Xen. Hell. 2, 3, 25; χαρίζομαι οἵῳ σοι ἀνδρί, = ἀνδρὶ τοιούτῳ, οἷος σὺ εἶ, Mem. 2, 9, 3; πρὸς ἄνδρας τολμηροὺς οἵους καὶ Ἀθηναίους, zu solch verwegenen Männern, wie auch die Athener sind, Thuc. 7, 21; Sp., wie noch Luc. sagt ἀνδρὶ οἵῳ σοὶ πολεμιστῇ μονομαχῆσαι, Tox. 11. Auffallender sind die Beispiele, wo der Deutlichkeit wegen das subj. in dem Relativsatz unverändert im nom. bleibt, νεανίας δ' οἵους σὺ διαδεδραμηκότας, Ar. Ach. 601; οὐκ ἔφασαν δὲ τῶν οἵων περ αὐτὸς ὄντων, Xen. Hell. 1, 4, 16; οἵοις περ σὺ συμβούλοις, Dem. 24, 185, wo Bekker οἷός περ gegen alle mss. geschrieben, wie er auch Aesch. 2, 151 τρισμυρίους οἷός περ σύ nach einer Handschrift für οἵους schreibt; auch Vrbdgn, wie συγγράφεσθαι λόγους οἵους εἰς τὰ δικαστήρια, solche Reden, wie sie für die Gerichte passen, Plat. Euthyd. 272 a; mit dem superlat., καί ποτε ὄντος πάγου οἵου δεινοτάτου, Conv. 220 b, was vollständig heißen müßte τοιούτου, οἷος δεινότατός ἐστιν, da einst eine Kälte war, so wie die schrecklichste ist, wie sie am schrecklichsten ist; πολλαὶ ἀπέχθειαί μοι γεγόνασι καὶ οἷαι χαλεπώταται, Apel. 23 a; Her. ἀφόρητος οἷος κρυμός, 4, 28; ἐδόκει τοιοῦτος εἶναι, οἷος ἂν εἴη ἄριστός γε ἀνήρ, Xen. Mem. 4, 8 a. C.; χωρίον οἷον χαλεπώτατον, An. 4, 8, 2, ganz wie sonst ὡς gebraucht wird; Arist. Eth. 9, 3 u. Sp. – b) in indirecter Frage, von welcher Art, was für ein, u. im verwundernden oder unwilligen Ausruf, Hom. u. Folgende überall; οἶσθα, οἷος ἐκεῖνος δεινὸς ἀνήρ, Il. 11, 653; οἶσθα καὶ αὐτή, οἷος ἐκείνου θυμός, 15, 94; γνοίης χ' οἵου φωτὸς ἔχεις θαλερὴν παράκοιτιν, 3, 53; οἷον δὴ τὸν μῦθον ἐπεφράσθης ἀγορεῦσαι, welch eine Rede hast du doch da vorzubringen gewußt! Od. 5, 183, vgl. Il. 5, 601; im neutr., οἷον δή νυ θεοὺς βροτοὶ αἰτιόωνται, wie beschuldigen doch die Sterblichen die Götter, Od. 1, 32, vgl. Il. 13, 633. 17, 587. 21, 57; ὦ πούς, οἷά μ' ἐργάσει κακά, Soph. Phil. 775; ὧ τλῆμον, οἷον ἔργον εἴργασαι, Ant. 1213, öfter; οἷον τὸ πῦρ, Aesch. Ag. 1229; δέρκου, οἵαις ὑπ' αὐτοῦ πημοναῖσι κάμπτομαι, Prom. 306; σκέψας, οἷός σε χειμὼν ἔπεισι, 1017; λέξω, οἵας γ' ἀρᾶται καὶ κατεύχεται τύχας, Spt. 615, wo man freilich, wie in der Mehrzahl der Beispiele, auch ein Demonstrativum ergänzen kann, aber diese Ergänzung nicht mehr im Bewußtsein der Sprache liegt, obwohl die eigentliche Form der indirecten Frage ὁποῖος ist; ὅταν προδείξῃς, οἷόν ἐστι τὸ φθονεῖν, Soph. O. R. 624; ἀκούετ' οἷα φθέγγεται, O. C. 885; φράσουσα, οἷα πάσχω, Trach. 532; γνώσεταί γε τότ' ἤδη ὁ δῆμος, οἷος οἷον θρέμμα γεννῶν ἠσπάζετο, Plat. Rep. VIII, 569 b; ὁρᾶτε δή, ἐν οἵῳ ἐστέ, in was für einer vage ihr seid, Xen. Cyr. 3, 2, 12; ὁρῶν, ἐν οἵοις ἐσμέν, An. 3, 1, 15; wohin auch folgende Beispiele zu rechnen sind: αἰσχύνεσθαί μοι δοκῶ, οἵους ἡμῶν γνώσεσθε τοὺς ἐν τῇ χώρᾳ ὄντας ἀνθρώπους, An. 1, 7, 4, wenn man mit Krüger dem Sinne nach ἐνθυμούμενος ergänzt; 7, 4, 1 ὅπως φόβον ἐνθείη καὶ τοῖς ἄλλοις, οἷα πείσονται. – Gewöhnlich pflegt man solche Verbindungen so zu erklären, daß οἷος für ὅτι τοῖος gesetzt sei, κατοικτείρων τήν τε γυναῖκα, οἵου ἀνδρὸς στέροιτο καὶ τὸν ἄνδρα, οἵαν γυναῖκα οὐκέτ' ὄψοιτο, Xen. Cyr. 7, 3, 13. Man muß hierbei von einfachen Verbindungen ausgehen, wie ὠκύμορος δή μοι, τέκος, ἔσσεαι, οἷ' ἀγορεύεις, Il. 18, 95, eigtl. κατὰ τοιαῦτα, οἷα ἀγ., nach dem, was du sagst, aus dem zu schließen, was du sprichst; αἵματός εἰς ἀγαθοῖο, οἷ' ἀγορεύεις, Od. 4, 611; οἷά μ' ἔοργας, nach dem, was du mir gethan hast, Il. 22, 347. Ähnlich τὸν δὲ ἄνακτα χόλος λάβεν, οἷον ἄκουσεν, Il. 6, 166, nach dem, was er gehört, oder weil er solches gehört hatte, also ganz wie ὅτι τοῖον ἤκουσεν; und mit einer dem lat. quae est tua humanitas entsprechenden Wendung, οἷος ἐκείνου θυμὸς ὑπέρβιος, οὔ σε μεθήσει, wie sein Herz ist, d. i. da sein Herz so ist, nach seinem Übermuthe, Od. 15, 212, vgl. Il. 18, 262; ganz ähnlich πρὸς οἷα δουλείας ζυγὰ χωροῦμεν, οἷοι νῷν ἐφεστᾶσι σκοποί, Soph. Ai. 925, da solche Späher dabei stehen; τίς δὲ τολμήσει κλύων τὰ τοῦδ' ἕπεσθαι τἀνδρός, οἷ' ἐθέσπισεν, nach dem, was er weissagte, da er solches geweissagt, O. C. 1430, vgl. 818; Trach. 790; ἔσται ταπεινός, οἷον ἐξαρτύεται γάμον γαμεῖν, Aesch. Prom. 910; αἱ Ἀργεῖαι ἐμακάριζον τὴν μητέρα, οἵων τέκνων ἐκύρησε, Her. 1, 31, eigentlich ein Übergreifen der directen Rede in die indirecte: welche Kinder hat sie! wo wir einen einfacheren Zusammenhang des Satzes zu haben glauben, wenn wir übersetzen »daß sie solche Kinder habe«; τῷ πολεμίῳ ἀγανάκτησιν ἔχει ὑφ' οἵων κακοπαθεῖ (direct klagt er ὑφ' οἵων κακοπαθῶ), Thuc. 2, 41, was man erkl. durch ὅτι ὑπ ὸ τοιούτων κακοπαθεῖ; vgl. ἡ ἄλλη αἰκία οὐδ' ἃς ῥᾳδία ἐδοξάζετο, ἄλλως τε καὶ ἀπὸ οἵας λαμπρότητος εἰς οἵαν ταπεινότητα ἀφῖκτο, 7, 75, wo man wie in der obigen Stelle des Xen. leicht auch ein ἐνθυμουμένοις ergänzt oder übersetzt »zumal da man aus solchem Glanz in solches Elend gekommen«; τὴν ἐμαυτοῦ τύχην ἀπέκλαιον, οἵου ἀνδρὸς ἑταίρου ἐστερημένος εἴην, ich beklagte mein Geschick, welches Mannes ich beraubt sei, Plat. Phaed. 117 c, vgl. Conv. 209 d u. Hom. Ζεῦ πάτερ, οὐ νεμεσίζῃ Ἄρει τάδε ἔργα, ὁσσάτιον καὶ οἷον ἀπώλεσε λαόν, zürnst du nicht, was für eine Schaar und wie Viele hat er gemordet! Il. 5, 757, wo wir freilich auch sagen können ὅτι τοσοῦτον καὶ τοιοῦτον λαὸν ἀπώλεσεν, daß er eine so große und solch eine Schaar getödtet hat, Vgl. noch ἦ μάλα μευ καταδάπτετ' ἀκούοντος φίλον ἦτορ, οἷά φατε μνηστῆρας ἀτάσθαλα μηχανάασθαι, Od. 16, 92, u. 17, 160, wo nach einer Weissagung über die nahe bevorstehende Ankunft und Rache des Odysseus hinzugefügt wird οἷον ἐγὼν οἰωνὸν – ἐφρασάμην (man vergleiche das unter ὁ, ἡ, τό über den relativen Gebrauch Gesagte, was von anderer Seite diesem ähnlich ist); wir übersetzen »solch ein Vogelzeichen« oder »denn solch ein V.« bemerkte ich. S. noch Od. 17, 479. 8, 12. – c) die nähere Beziehung der Art und Weise wird zuweilen durch einen acc. ausgedrückt, οἶδ' ἀρετὴν οἷός ἐσσι, was für ein Mann an Trefflichkeit du bist, Il. 13, 275; häufiger durch einen inf., οἷος ἐκεῖνος ἔην τελέσαι ἔργον τε ἔπος τε, Od. 2, 272, so wie jener war, ein Werk zu vollenden, d. i. so tüchtig wie er war in der Ausführung eines Werkes; ὁ δ' ἔπειτα νόον σχέθε τόνδ' ἐνὶ θυμῷ, οἷος ἐκεῖνος ἔην βουλευέμεν ἠδὲ μάχεσθαι, Od. 14, 490; οὐ γὰρ ἦν ὥρα οἵα τὸ πεδίον ἄρδειν, Xen. An. 2, 3, 13; δοκεῖ μοι τὸ πολὺ τῶν ἀνθρώπων οἷον ἕπεσθαι, Cyr. 2, 2, 23; mit vorhergehendem τοιοῦτος läßt es sich dann oft sodaß übersetzen, θέαμα δ' εἰσόψει τάχα τοιοῦτον οἷον καὶ στυγοῦντ' ἐπ οικτίσαι, Soph. O. R. 1295, ein solches Schauspiel, wie es auch der Feind bejammert, so daß auch der Hassende Mitleid empfindet; τοιοῦτον ἐκβέβηκεν, οἷον ὑμῖν θαῦμ' ἀνέλπιστον μαθεῖν, Trach. 669, vgl. O. C. 1402; τοιοῦτός τις, οἷος διαπονεῖσθαι καὶ καρτερεῖν, Plat. Crat. 395 a; μὴ τοιοῦτοι ἔσονται οἱ πολῖται οἷοι πονηροῦ τινος ἔργου ἐφίεσθαι, Xen. Cyr. 1, 2, 3; und ohne vorausgehendes Demonstrativum, οἵ γε ἀγαθοὶ δίκαιοί τε καὶ οἷοι μὴ ἀδικεῖν, von der Art, daß sie nicht Unrecht thun, Plat. Rep. I, 334 d, vgl. Prot. 352 c Phaedr. 256 a Phaed. 80 a; οὐ γὰρ ἦν οἷος ἀπὸ παντὸς κερδᾶναι, Xen. Mem. 2, 9, 3; ἦν δὲ οὗτος μηδὲν ἧσσον ἥδεσθαι, Hell. 6, 3, 3. – Wie bei Hom. zu οἷος auch sonst das bei Relativis oft gebrauchte τέ hinzutritt (s. unter τέ), οἷός τε πελώριος ἔρχεται Ἄρης, wie Ares daher kommt, Il. 7, 208, vgl. 17, 157 Od. 7, 106. 11, 536, so tritt es auch in dieser Vrbdg ein, οὐ γάρ τοι σέ γε τοῖον ἐγείνατο πότνια μήτηρ, οἷόν τε ῥυτῆρα βιοῦ τ' ἔμεναι καὶ όϊστῶν, 21, 172, nicht als einen solchen, den Bogen zu spannen, d. i. daß du ein Spanner des Bogens sein solltest, vgl. 19, 160. 21, 117; u. so ist οἷοστε c. in f. herrschend geworden in der Bdtg im Stande sein, geschickt sein, Etwas zu thun, d. i. ich kann es thun, u. im neutr. οἷόν τέ ἐστιν, esistmöglich, τί σοι οἷοί τε θνητοὶ τῶνδ' ἀπαντλῆσαι πόνων, Aesch. Prom. 84, vgl. 107; πείθειν οἷός τ' εἶ, Soph. O. C. 807; O. R. 24; λέγειν οἷός τ' ἀνήρ, Eur. Bacch. 270, öfter; Ar. u. in Prosa überall; οὐκ οἷοί τε ἦσαν αὐτὸ ποιῆσαι, Her. 1, 29; ἀνευρεῖν οὐκ οἷοί τε ἐγινέατο, 1, 67; οὐκ οἷόν τε ἐγένετο παραγαγεῖν μοίρας, es war nicht möglich, 1, 91; οὐκ οἷά τε εἶναι ἰδεῖν τὸ πρόσω, 4, 31; ἕως ἔτι τὸ πέλαγος οἷόν τε περαιοῦσθαι, Thuc. 7, 47, so lange es noch möglich; u. so öfter mit Auslassung von εἶναι, vgl. Xen. An. 2, 2, 3. 3, 3, 15; ὥςτ' αὐτῷ οἷός τ' ἐγενόμην ἀποκρίνασθαι, Plat. Rep. I, 336 a; οἷόν τε οἴει, hältst du es für möglich, VI, 486 a; οἷόν τε ὄν, da es möglich ist, Crit. 46 a; auch bei superl., ὡς οἷόν τε μάλιστα, so sehr wie möglich, Prot. 349 e, ὡς οἷόν τε σμικρότατα, Parm. 144 b; ὡς οἷόν τε μάλιστα πεφυλαγμένως, Xen. An. 2, 4, 24; οὐχ οἷόν τε ἦν αὐτῷ σωθῆναι, Antiph. 1, 8; Sp., bei denen es auch zuweilen die Geneigtheit Etwas zu thun ausdrückt, wie wir wohl auch sagen: er ist im Stande dies zu thun, für »er ist nicht abgeneigt«, Pol. οὐ γὰρ οἷος ἦν συγκαταβαίνειν εἰς τὰς διαλύσεις, 25, 5, 11, οὐχ οἷοί τε ἦσαν ἐπιτρέπειν, 1, 26, 2, vgl. 3, 88, 8. 90, 5, öfter. – Weil so οἷός τε den Attikern sehr geläufig wurde, schrieb man es auch als ein Wort und hat in neuester Zeit auch wohl angefangen ihm nur einen Accent zu geben (οἱόστε), was aber keine Nachahmung verdient. – d) die Attiker verdoppeln gern das Wort in demselben Satze, ἱερῶν οἵαν οἵων ἐπί μοι χάριν ἠνύσω Soph. Tr. 990, λεύσσετε οἷα πρὸς οἵων ἀνδρῶν πάσχω Ant. 933, öfter; οἵας οἷος ὢν ἁμαρ τάνεις, Eur. Alc. 142; οἷος οἵων αἴτιος ὢν τυγχάνει, Plat. Conv. 195 a; σκέψαι δέ, οἵῳ ὄντι μοι περὶ σὲ οἷος ὢν περὶ ἐμὲ ἔπειτά μοι μέμφῃ, Xen. Cyr. 4, 5, 29, vergleiche mein Betragen gegen dich mit deinem gegen mich, und dann tadele mich. – e) die Construction des οἷος mit dem dat. ist sehr zweifelhaft, denn Hes. O. 314 hilft die richtige Interpunction Göttlings: δαίμονι δ', οἷος ἔησθα, τὸ ἐργάζεσθαι ἄμεινον, ohne daß man ἶσος zu ändern hätte, vgl. τοιοῦτος. – Adverbial wird oft οἷον, bei Dichtern u. Her. auch οἷα gebraucht, wie, welches auch zu Adjectivis gesetzt wird, οἷον ἐερσήεις, wie frisch, Il. 24, 419, οἷα ἀτάσθαλα, Od. 16, 93. – Am häufigsten dient es dazu, ein Beispiel oder eine Vergleichung einzuführen; auch Ausdruck einer indirecten Frage und eines verwundernden Ausrufs, wie das adj., oft durch δή verstärkt, οἷον δὴ Μενέλαον ὑπέτρεσας Il. 17, 587, οἷον ὅτε πρῶτον λίπον Ἑλλάδα 9, 447, οἷον ἅπαντες ἧσθε Od. 2, 239; oft bei Plat., οἷον τοὺς αἰσχρούς Prot. 323, οἷον τοιόνδε λέγω Gorg. 464 a; οἷόν ποτε καὶ Παρμενίδῃ παρεγενόμην Soph. 217 c; οἷον ἐπίδειξιν ποιούμενον, gleichsam, wie δεῖν τοὺς τοιούτους λόγους αὑτοῦ λέγεσθαι οἷον υἱεῖς γνησίους εἶναι, solche Reden sind gleichsam wie echte Kinder, Phaedr. 278 a; und bei partic., wie quippe, οἷον δὲ διὰ χρόνου ἀφιγμένος ἀσμένως ᾖα, Charmid. u. A.; οἷον δὴ εὐωχίας οὔσης, Conv. 203 b; auch οἷα, für »zum Beispiel«, Rep. IX, 575 b; οἷα δή Her. 2, 82. – Spätere verdoppeln auch οἷον ὡς, οἷον ὥσπερ, ὡς οἷον, ὡς οἷα, vgl. Lob. zu Phryn. 427; οἷον γοῦν oft S. Emp. – Bei Pol. ist οὐχ οἷον – ἀλλ' οὐδέ ich will nicht sagen, nicht nur nicht, – sondern nicht einmal, 1, 20, 12. 3, 82, 5 (wie S. Emp. adv. log. 2, 345); auch οὐχ οἷον μόνον – ἀλλὰ καί, 18, 18, 11. – Auch das adv. οἵως findet sich, οἷος ὢν οἵως ἔχεις, Soph. Ai. 906; Ar. Vesp. 1363. – In der Vrbdg mit Partikeln, οἷός περ, wie ja auch, οἷος δή, οἷος οὖν, οἷος δήποτε, behalten diese ihre eigentliche Bedeutung. – [Die erste Sylbe wird von Hom. zuweilen verkürzt, Il. 13, 275. 18, 105 Od. 7, 312. 20, 89, u. so oft bei den Atikern, z. B. bei Soph. oft im zweiten Fuße des Trimeters, O. R. 1415 O. C. 263. 807 Trach. 739, immer in der Formel οἷός τε; spätere schlechte Dichter brauchen sogar das fem. οἵα als Pyrrhichius, s. Jac. A. P. LXV.]

French (Bailly abrégé)

α, ον :
I. adj. quel ! quelle !;
II. pron. rel.
1 quel, que, corrél. de τοῖος, τοῖοσδε ou τοιοῦτος (exprimés ou s.-entendus) : τοιοῦτός τις… οἷος, un homme tel… que : οἵηπερ φύλλων γενεή, τοίηδε καὶ ἀνδρῶν IL telle la génération des feuilles, telle aussi celle des hommes ; οἷος ἐκεῖνος ἔην OD (tel) qu'il était ; τιμωρίαν πολὺ χαλεπωτέραν ἢ οἵαν ἐμὲ ἀπεκτείνατε PLAT un châtiment bien plus pénible que celui que vous m'aurez infligé en me faisant mourir ; οὐδὲν οἷον τὸ avec l'inf. XÉN il n'y a rien de tel que de, le mieux est de ; en ce sens οἷος joint à un Sp. ou à un adj. marquant la supériorité : ἀπέχθειαι οἷαι χαλεπώταται PLAT des haines aussi acharnées qu'il est possible ; θαυμαστὸς οἷος ATT admirable, s'il en est (v. θαυμαστός) ; χαριζόμενον οἵῳ σοι ἀνδρί (p. τοιούτῳ οἷος σὺ εἴ) XÉN étant agréable à un homme tel que toi ; avec un inf. : τοιοῦτοι πολῖται οἷοι πονηροῦ τινος ἔργου ἐφίεσθαι XÉN citoyens capables de mettre la main à qqe méchante action ; en ce sens τε joint à οἷος : οἷός τε avec l'inf. capable de ; οἷόν τε ἐστίν avec l'inf., οἷά τε il est possible de : ὡς οἷόν τε μάλιστα XÉN autant qu'il est possible;
2 pour marquer une interr. indir. : ὁρᾶτε δὴ ἐν οἵῳ ἐστέ XÉN vous voyez donc dans quelle situation vous êtes ; ἐμακάριζον τὴν μητέρα, οἳων (c. ὅτι τοιούτων) τέκνων ἐκύρησε HDT ils estimaient heureuse la mère d'avoir de tels enfants;
III. adv. • οἷον et • οἷα :
1 comme, de même que : οἷον ἐερσήεις IL comme humide de rosée ; οἷον εἴ τις λέγοι ATT comme si qqn disait;
2 comme, attendu que ; avec un part. : οἷα ἀπροσδοκήτου γενομένου THC attendu que cela était survenu à l'improviste;
3 comme, par exemple : οἷον δέκα σταδίους THC environ dix stades.
Étymologie: ὅς, ἥ, ὅ.

English (Autenrieth)

relative word, (such) as, of what sort (qualis), with antecedent τοῖος expressed or implied. It may be causal in effect, also exclamatory, αἵματος εἶς ἀγαθοῖο, φίλον τέκος, ο ἀγορεύεις, ‘such words you speak,’ = ὅτι τοῖα, Od. 4.611; οἷον δή νυ θεοὺς βροτοὶ αἰτιόωνται, ‘how mortals do, etc.!’ Od. 1.32; foll. by inf., as implying capability, οἷος ἐκεῖνος ἔην βουλευέμεν, ‘such a man was he to plan,’ Od. 14.491; freq. the neut. οἷον, οἷα, as adv., as, how, what (sort), etc. οἷα τε in comparisons, οἷον δή exclamatory and causal, Od. 9.128, Od. 11.429.

English (Strong)

probably akin to ὁ, ὅς, and ὅσος; such or what sort of (as a correlation or exclamation); especially the neuter (adverbially) with negative, not so: so (as), such as, what (manner of), which.

Greek Monotonic

οἷος: οἵα, Ιων. οἵη, οἷον (ὁ, ὅς), τέτοιος, αυτού του είδους, τέτοιας ποιότητας, τέτοιου είδους ή χαρακτήρα, Λατ. qualis, αναφορ. αντων. αντίστοιχη της ερωτημ. ποῖος, της αόρ. ποιός, και της δεικτ. τοῖος, σε Όμηρ., Ησίοδ. κ.λπ.· επιτετ., ὅσσος ἔην οἷός τε, Λατ. qualis erat quantusque, σε Ομήρ. Ιλ.· με αιτ., οἷος ἀρετήν, άνθρωπος με τέτοια λογής αρετή, στο ίδ.· συχνά ερμηνεύεται με επίρρ., οἷος μέτεισι πολεμόνδε, πώς ορμά μέσα στη μάχη, στο ίδ. Χρήση:
I. 1. το οἷος σε κύρια πρόταση, χρησιμ. ως επιφών. και εκφράζει έκπληξη, θαυμασμό, που ισχυροποιείται με το δή, οἷον δὴ τὸν μῦθον ἐπεφράσθης ἀγορεῦσαι, τί λόγος σού 'ρθε λοιπόν στο μυαλό να ξεστομίσεις! σε Ομήρ. Οδ.· ομοίως, ουδ. ως επίρρ., βλ. κατωτ. V.
2. κατά τον ίδιο τρόπο, στις πλάγιες προτάσεις, όπου δεν μπορεί να εννοηθεί κάτι από τα συμφραζόμενα, ὁρῶν ἐν οἵοις ἐσμέν, σε Ξεν.
II. 1. εμπεριέχει σύγκριση, οἷος ἀστὴρ εἶσι, ίδιος σαν άστρο, σε Ομήρ. Ιλ.· οἷος καὶ Πάρις ᾔσχυνε, ομοίως με τον Πάρη ντρόπιασε, σε Αισχύλ.· με αυτή τη σημασία, το οἷος έλκει την πτώση του από εκείνη του προηγ., πρὸς ἄνδρας τολμηρούς, οἵους Ἀθηναίους (αντί οἷον Ἀθηναῖοι), σε Θουκ.
2. το οἷος, οἵα, οἷον, ιδίως στην Αττ., συχνά αντικαθιστά το ὅτι τοῖος, τοία, τοῖον, με τρόπο ώστε το αναφορ. εισάγει την αιτία για ό,τι λέγεται προηγούμενα, ἄνακτα χόλος λάβεν, οἷον ἄκουσεν, θυμός κυρίεψε τον βασιλιά, εξαιτίας των όσων άκουσε, σε Ομήρ. Ιλ.
3. εφόσον όμως η σύγκριση είναι γενικού χαρακτήρα, ο Όμηρος χρησιμ. το οἷός τε (το οποίο πρέπει να διακριθεί από το οἷός τε με απαρ., βλ. κατωτ. III. 1), οἷός τε Ἄρης, κάποιος όμοιος με τον Άρη, σε Ομήρ. Ιλ.· επίσης, οἷός τις, το είδος ανθρώπου που, σε Όμηρ.
4. όταν μια σύγκριση εμπεριέχει την έννοια του χρόνου, χρησιμ. η φράση οἷοςὅ τε, έτσι σαν τότε που..., σε Ομήρ. Οδ.
5. το οἷος χρησιμ. σε πολλές Αττ. βραχυλογικές φράσεις, οὐδὲνγὰρ οἷον ἀκούειν αὐτοῦ τοῦ νόμου, δεν υπάρχει τίποτε πιο σπουδαίο από το να ακούει κανείς τα λόγια του νόμου, σε Δημ.· δίνει πρόσθετη ισχύ στον υπερθ., χωρίον οἷον χαλεπώτατον = τοιοῦτον οἷόν ἐστι χαλεπώτατον, σε Ξεν.
III. 1. το οἷος με απαρ. δηλώνει αρμοδιότητα ή ικανότητα να κάνει κάποιος κάτι, οἷος ἔην τελέσαι ἔργον τε ἔπος τε, τόσο έτοιμος ήταν να κάνει καλό και με τις πράξεις και με τα λόγια, σε Ομήρ. Οδ.· οἷος ἔην βουλευέμεν ἠδὲ μάχεσθαι, τόσο ικανός και στα πολεμικά συμβούλια όσο και στη μάχη, σε Πλάτ.· τὸ πρᾶγμα μέγα καὶ μὴ οἷον νεωτέρῳ βουλεύσασθαι, το ζήτημα είναι σπουδαίο και δεν είναι πρέπον να δίνει σχετικές συμβουλές ένας νεαρός, σε Θουκ.· χωρίς απαρ., ὁ δ' οἷός ἐστιν οἰκουρὸς μόνον, κατάλληλος μόνον για να είναι σκύλος-φύλακας του σπιτιού, σε Αριστοφ.
2. η σημασία αυτή ωστόσο εκφράζεται κυρίως με το οἷός τε, με απαρ., κατάλληλος ή ικανός να κάνει κάτι, λέγειν οἷόςτε κἀγώ, σε Αριστοφ.· οἷός τε πείθειν, σε Δημ.· συχνά στο ουδ., σε ενικ. και πληθ., οἷόν τέ ἐστι και οἷά τέ ἐστι, οἷόν τε γίγνεται, είναι δυνατόν να, σε Ηρόδ., Αττ.· χωρίς απαρ., οἷόν τέ ἐστιν, είναι δυνατόν, οὐχ οἷόν τέ ἐστιν, δεν είναι δυνατόν να γίνει, σε Αριστοφ.· με υπερθ., καλὸν ὡς οἷόν τε μάλιστα, τόσο όμορφο όσο γίνεται, σε Πλάτ.· ὡς οἷόν τε διὰ βραχυτάτων, στον ίδ.
IV. Στην Αττ., το αναφορ. συχνά επαναλαμβάνεται στην ίδια πρόταση, οἷ' ἔργα δράσας οἷα λαγχάνει κακά, με τέτοια που έκανε τέτοιες τον βρήκαν συμφορές! σε Σοφ.· οἵαν ἀνθ' οἵων θυμάτων χάριν, οποία ευγνωμοσύνη σε ανταπόδοση τέτοιων θυσιών! στον ίδ.
V. 1. ως επίρρ. στο ουδ., χρησιμ. για να προσθέσει ισχύ, έμφαση, οἷον ἐερσήσεις, πόσο δροσερός! σε Ομήρ. Ιλ.· οἷα ἀτάσθαλα, σε Ομήρ. Οδ.· το ομαλ. επίρρ. οἵως χρησιμ. σπανίως, οἷος ὢν οἵως ἔχεις, σε τί κατάσταση βρίσκεται ένας άνθρωπος όπως εσύ!, σε Σοφ. 2. α) σε συγκρίσεις, όπως, ως, όπως ακριβώς, καθώς, σε Όμηρ., Τραγ.· οἷάτις ἀηδών, σε Αισχύλ.· οἷον ὅτε, έτσι όπως τότε που, πρβλ. II. 4. β) φερ' ειπείν, παραδείγματος χάριν, οἷον τί λέγεις; τι εννοείς, επί παραδείγματι; σε Πλάτ.
3. όπως το ὡς, με μτχ., οἷα ἀπροσδοκήτου γενομένου, σε Θουκ.
4. με αριθμητικά, περίπου, οἷον δέκα σταδίους κ.λπ.

Russian (Dvoretsky)

οἷος: эол. οἶος 3
1 какой (relat.) или такой (какой или который), такой (как) (θέαμα τοιοῦτον, οἷον καὶ στυγοῦντ᾽ ἐποικτίσαι Soph.): οἷ. δ᾽ ἀστήρ Hom. такой, как звезда; πρὸς ἄνδρας τολμηρούς, οἵους (acc. по аттракции, вм. οἷοι) καὶ Ἀθηναίους Thuc. по отношению к таким отважным людям, как афиняне; οἷ᾽ ἀγορεύεις Hom. как ты говоришь; οἷ᾽ μ᾽ ἔοργας Hom. то, что ты мне сделал;
2 (в восклицаниях) такой!, какой!, что за! (οἷον τὸ πῦρ! Aesch.; οἷον ἄνδρα λέγεις ἐν κινδύνῳ εἶναι! Plat.);
3 (= ὁτι τοῖος) ибо такой: οἵου ἀνδρὸς ἐστερημένος εἴην Plat. (я заплакал), ибо лишился такого человека; ἐμακάριζον τὴν μητέρα, οἵων τέκνων ἐκύρησε Her. (аргивянки) прославляли мать (Клеобиса и Битона) за то, что у нее такие дети;
4 такой, подобный, могущий сравниться: οὐδὲν οἷόν ἐστ᾽ ἀκοῦσαι τῶν ἐπῶν Arph. лучше всего послушать (самое) изречение (оракула); οὐδὲν οἷον τὸ αὐτὸν ἐρωτᾶν Plat. нет ничего важнее самовопрошения;
5 (для усиления superl.) весьма, особенно (χωρίον οἷον χαλεπώτατον Xen.; ἀνὴρ οἷος κράτιστος Arst.);
6 (cum inf.) могущий, подходящий, способный: οἷ. ἐκεῖνος ἔην τελέσαι ἔργον τε ἔπος τε Hom. каким умелым он был в деле и в слове; οἷ. βουλευέμεν ἠδὲ μάχεσθαι Hom. дельный в совете и брани; οἷ. παρρησιάζεσθαι Plat. умеющий говорить откровенно; ὥρα οἵα τὸ πεδίον ἄρδειν Xen. время для орошения полей; οἷ. οἰκουρὸς μόνον Arph. годный только для охраны дома; (часто с τε) λέγειν οἷός τε κἀγώ Arph. и я умею говорить; μὴ οἷόν τε εἶναι ταῦτα ἐμοί κωλῦσαι Thuc. у меня нет возможности помешать этому; (иногда без inf.) ὡς οἷόν τ᾽ ἦν Plat. насколько было возможно; οὐχ οἷόν τε ἐστίν Arph. невозможно; καλὸς ὡς οἷόν τε μάλιστα Plat. прекрасный насколько только возможно - см. тж. οἷον.

Frisk Etymological English

Grammatical information: relat. pron.
Meaning: of which quality (Il.).
Other forms: οἵα, οἷον.
Etymology: From the relativ ὅς; s. v. and τοῖος.

Middle Liddell

[ὅς]
such as, what sort or manner of nature, kind, or temper, Lat. qualis, relat. Pronoun, correlative to the interrog. ποῖος, the indef. ποιός, and the demonstr. τοῖος, Hom., Hes., etc.; strengthened, ὅσσος ἔην οἷός τε, Lat. qualis erat quantusque, Il.: c. acc., οἷος ἀρετήν what a man for virtue, Il.; often only to be rendered by an adv., οἷος μέτεισι πόλεμόνδε how he rushes into war, Il. Usage:
I. οἷος in an indepent sentence expresses astonishment, strengthened by δή, οἷον δὴ τὸν μῦθον ἐπεφράσθης ἀγορεῦσαι why, what a word it has come into thy mind to speak! Od.; so in neut., as adv., v. infr. v.
2. so in indirect sentences, where no antec. can be supplied, ὁρῶν ἐν οἵοις ἐσμέν Xen.
II. containing a Comparison, often without an antec., οἷος ἀστὴρ εἶσι like as a star wanders, Il.; οἷος καὶ Πάρις ᾔσχυνε like as Paris also dishonoured, Aesch.:—in this sense, οἷος is often attached to the case of its antec., πρὸς ἄνδρας τολμηρούς, οἵους Ἀθηναίους (for οἷοιἈθηναῖοἰ, Thuc.
2. οἷος, οἵα, οἷον, especially in Attic, often stand for ὅτι τοῖος, τοία, τοῖον, so that the relat. introduces the reason for the preceding statement, ἄνακτα χόλος λάβεν, οἷον ἄκουσεν anger seized the king, because of what he heard. Il.
3. but if the Comparison is general, Hom. uses οἷός τε (which must be distinguished from οἷός τε c. inf., v. infr. III. 2), οἷός τε Ἄρης some such one as Ares, Il.; also, οἷός τις the sort of person who, Hom.
4. when a Comparison involves Time, οἷος ὅ τε is used, like as when…, Od.
5. οἷος is used in many brief Attic phrases, οὐδὲν γὰρ οἷον ἀκούειν αὐτοῦ τοῦ νόμου there's nothing like hearing the words of the law, Dem.; —it adds force to the Sup., χωρίον οἷον χαλεπώτατον, = τοιοῦτον οἷόν ἐστι χαλεπώτατον, Xen.
III. οἷος with inf. implies Fitness or Ability to do, οἷος ἔην τελέσαι ἔργον τε ἔπος τε so ready was he to make good both deed and word, Od.; οἷος ἔην βουλευέμεν ἠδὲ μάχεσθαι so good both at counsel and in fight, Od.; τὸ πρᾶγμα μέγα καὶ μὴ οἷον νεωτέρῳ βουλεύσασθαι the matter is great and not such as for a young man to advise upon, Thuc.; without an inf., ὁ δ' οἷός ἐστιν οἰκουρὸς μόνον fit only [to be] a house-dog, Ar.
2. but this sense is commonly expressed by οἷός τε, c. inf., fit or able to do, λέγειν οἷός τε κἀγώ Ar.; οἷός τε ἦν πείθειν Dem.: freq. in neut. sg. and pl., οἷόν τε ἐστί and οἷά τε ἐστί, οἷόν τε γίγνεται it is possible, Hdt., Attic; without inf., οἷόν τε ἐστίν it is possible, οὐχ οἷόν τε ἐστίν it cannot be, Ar.; with a Sup., καλὸν ὡς οἷόν τε μάλιστα as beautiful as is possible, Plat.; ὡς οἷόν τε διὰ βραχυτάτων Plat.
IV. the relat. is in Attic often repeated in the same clause, οἷ' ἔργα δράσας οἷα λαγχάνει κακά after what deeds what sufferings are his! Soph.; οἵαν ἀνθ' οἵων θυμάτων χάριν what thanks and for what offerings! Soph.
V. as adv. in neut., to add force, οἷον ἐερσήεις how fresh, Il.; οἷα ἀτάσθαλα Od.:—the regul. adv. οἵως is seldom used, οἷος ὢν οἵως ἔχεις in what a state art thou for such a man! Soph.
2. in Comparisons, as, like as, just as, Hom., Trag.; οἷά τις ἀηδών Aesch.;— οἷον ὅτε like as when, cf. II. 4.
b. as, οἷον τί λέγεις; as for example, what do you mean? Plat.
3. like ὡς with a partic., οἷα ἀπροσδοκήτου γενομένου inasmuch as it was unexpected, Thuc.
4. with Numerals, about, οἷον δέκα σταδίους, etc.

Chinese

原文音譯：oŒoj 回哦士
詞類次數：關係代名詞（15）
原文字根：那 那
字義溯源：這樣的*，那一種的，那一類的，那一情形的，以致於，怎樣，這樣，何等，如何；這字類似（ὁ）=這*），和（ὅς / ὅσγε）=誰*），與（ὅσος）=凡）
同源字：1） （οἶμαι / οἴομαι）設想 2） （οἷος）這樣的 3） （ὁποῖος）那一等的 4） （ποία / ποῖος）何種的
出現次數：總共（15）；太（1）；可（2）；路（1）；羅（1）；林前（2）；林後（3）；腓（1）；帖前（1）；提後（2）；啓（1）
譯字彙編：
1） 怎樣（3） 林前15:48； 林前15:48； 帖前1:5；
2） 合於（2） 林後12:20； 林後12:20；
3） 如何（2） 路9:55； 林後10:11；
4） 就（1） 啓16:18；
5） 就像（1） 提後3:11；
6） 是何等的（1） 提後3:11；
7） 這事（1） 腓1:30；
8） 這樣的（1） 太24:21；
9） 這樣的事（1） 可13:19；
10） 這並（1） 羅9:6；
11） 這（1） 可9:3

English (Woodhouse)

of what kind, of what sort, such as

Lexicon Thucydideum

qualis, of what sort, 1.9.5, 1.23.1. 1.69.3, 1.70.1, 1.73.3. 1.77.6. 1.97.2. 2.10.1, 2.35.1. 2.36.4, 2.41.3, (a qualibus viris, by what sort of men) 2.48.3. 3.23.5. 3.51.2. 3.59.1, 3.62.3. 3.81.5, 4.26.4, 4.26.5. 4.28.3. 4.55.3, 4.118.4. 4.128.4. 5.7.2, 5.9.1. 5.14.3. 5.64.2. 5.111.3. 6.12.2, 6.63.2. 7.21.3, 7.64.1. 7.69.2. 7.70.2. 7.75.6, 7.77.4. 7.79.3. 7.80.3. 8.1.2. 8.2.4. 8.50.4. 8.89.2.
id. quod the same as ὡς,4.90.4, 7.25.8,
id. quod the same as ὡς,2.5.4, 2.54.2, 6.69.2, 6.103.4, 8.84.3, 8.95.2,
qualis maxime, of what kind especially, 2.13.9, 3.14.2,
id. quod the same as ὥσπερ,8.83.3,
qui potest, who is able, 1.121.3, 1.138.3, 2.60.4, 2.83.5, 3.16.1, 3.98.1, 4.27.1, 4.69.1, 5.9.10, 6.23.1, 6.33.4, 6.47.1, 7.4.1, 8.2.2, 8.53.3, 8.65.3, 8.82.3,
fieri potest, it can be done, 1.80.3, 1.82.6, 1.91.7,
item likewise 2.44.3. 4.22.3, 4.32.4, 4.53.3, 5.10.3, 5.78.2, 5.101.2, 7.1.1, 7.14.2, 7.20.2, 7.42.3, 7.47.3, 7.60.2, 7.60.4, 7.78.7, 8.60.3, 8.92.3.