μαγεύς

ἐν πέτροισι πέτρον ἐκτρίβων → by grinding stone against stones

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: μᾰγεύς	Medium diacritics: μαγεύς	Low diacritics: μαγεύς	Capitals: ΜΑΓΕΥΣ
Transliteration A: mageús	Transliteration B: mageus	Transliteration C: mageys	Beta Code: mageu/s

English (LSJ)

έως, ὁ, (μάσσω)

A one who kneads, Poll.6.64, Hsch. (pl. μαγῆες). II one who wipes, μαγῆα σπόγγον AP6.306 (Aristo).

μᾰγεύς: έως, ὁ, (μάσσω) ὁ τὰ ἄλφιτα μάττων, «ζυμωτής», Πολυδ. ϛʹ, 64, Ἡσύχ. ΙΙ. ὁ ἀπομάττων, σπογγίζων, μαγῆα σπόγγον Ἀνθ. Π. 6. 306.

έως;
adj. m.
qui essuie.
Étymologie: cf. μάσσω.