φιλονείκως
From LSJ
ψυχῆς πείρατα ἰὼν οὐκ ἂν ἐξεύροιο πᾶσαν ἐπιπορευόμενος ὁδόν· οὕτω βαθὺν λόγον ἔχει → one would never discover the limits of soul, should one traverse every road—so deep a measure does it possess
French (Bailly abrégé)
adv.
1 d’humeur querelleuse;
2 avec émulation, à l’envi.
Étymologie: φιλόνεικος.
Greek Monolingual
Α
επίρρ. βλ. φιλονίκως.
