Βρισεύς
From LSJ
Δίκαιος ἐὰν ᾖς, πανταχοῦ τῷ τρόπῳ χρήσῃ νόμῳ († λαληθήσῃ) → Si iustus es pro lege tibi mores erunt → Bist du gerecht, ist dein Charakter dir Gesetz (wirst du in aller Munde sein)
English (LSJ)
έως, ὁ, title of Dionysus at Smyrna, SIG851 (written Βρεισ-, ii A. D.), Aristid. Or.41 (4).5, Macr.Sat.1.18.9; cf. Βρησαγενής.
French (Bailly abrégé)
έως (ὁ) ; gén. épq. ῆος;
Brisée, roi des Lélèges.
Spanish (DGE)
(Βρῑσεύς) -έως, ὁ
• Alolema(s): Βρίσης Eust.77.31
• Morfología: [ép. gen. -ῆος Il.1.392]
1 mit. Briseo, Brises hijo del rey Ardis y hermano de Crises, rey y sacerdote de Pedaso y Lirneso, padre de Briseida Il.l.c., 9.132, 274, Mnaseas 29, Dictys 2.17, Luc.Im.8, sacerdote en Misia, Hyg.Fab.106.
2 v. Βρησσαῖος.
