κείνους δὲ κλαίω ξυμφορᾷ κεχρημένους (Euripides' Medea 347) → I weep for those who have suffered disaster
ao. poét. de γελάω.
ἐγέλαξα: Theocr. v. l. и ἐγέλασσα Hom. aor. к γελάω.