νυκτίνομος

Χρόνος δ' ἀμαυροῖ πάντα κεἰς λήθην ἄγει → Diesque celat omnia atque oblitterat → Die Zeit verdunkelt alles, gibt's dem Vergessen preis

Menander, Monostichoi, 545

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
qui cherche sa pâture la nuit.
Étymologie: νύξ, νέμω.

νυκτίνομος: v. l. νυκτινόμος 2 (ῐ) питающийся ночью, кормящийся ночной охотой (ἀετοὶ καὶ ἱέρακες, ζῷα Plut.; ὄρνιθες Sext.).