κέρμα

English (LSJ)

ατος, τό, (κείρω)

   A fragment, κέρματα θηρείων μελέων dub.l. in Emp.101.1; τὰ κ. τοῦ ἡνωμένου ἡνωμένα Dam.Pr.107, cf. Suid.; but mostly,    2 coin, ἐγκάψας τὸ κ. εἰς τὴν γνάθον Alex.128.7; μικροῦ πρίασθαι κ. τὴν ἡδονήν Eub.67.7, cf. Amphis 5, Antiph.131; collectively, cash, Theopomp.Com.30, Arr.Epict.2.10.14, al., Cat.Cod. Astr.7.244; esp. of copper money, opp. silver (ἀργύριον), PGen.77.5 (ii/iii A.D.): freq. in pl., μικρὰ κ. Ar.Av.1108, cf. Pl.379, Eub.84.1; διδοὺς κέρματα Test. ap. D.21.107, cf. Theopomp.Hist.89a, UPZ81 iv 20, 145 xi 71 (ii B.C.), Alciphr.1.2, AP5.44 (Cillactor).

German (Pape)

[Seite 1424] τό, eigtl. das Abgeriebene, Zerschnittene, ein kleines Stück, bes. kleines Geld, Scheidemünze; μικροῦ κέρματος πρίασθαι τὴν ἡδονήν Eubul. Ath. XIII, 568 f; Sp., wie N. T.; gew. im plur., τὸ στόμ' ἐπιβύσας κέρμασιν τῶν ῥητόρων, mit einigen Hellern den Mund stopfen, Ar. Plut. 349; Theopomp. bei Ath. XII, 533 a; Dem. 21, 107; oft in der Anth., Ascipds. 27 (V, 181) Glauc. 1 (XII, 44).