Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

inquietus

From LSJ
Revision as of 07:40, 14 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (Gf-D_5)

Ὁπόσον τῷ ποδὶ περρέχει τᾶς γᾶς, τοῦτο χάρις → Every inch of his stature is grace

Theocritus, Idylls, 30.3

Latin > English (Lewis & Short)

in-quĭētus: a, um, adj.,
I restless, unquiet (not in Cic. or Cæs.; freq. in Liv.): animus, Liv. 1, 46, 2: ingenia, id. 22, 21, 2: lux deinde noctem inquieta insecuta est, id. 5, 52, 6: praecordia, Hor. Epod. 5, 95: inquieta urbs auctionibus, Tac. H. 1, 20: vita oratorum, id. Or. 13 init.: tempora, id. ib. 37: Marius, Vell. 2, 11, 2: noctes, Val. Max. 8, 14, ext. 1: littora saeviente fluctu inquieta, Sen. Suas. 1, 2: infantes, Plin. 28, 19, 78, § 259: Adria, Hor. C. 3, 3, 5: inertia. busy idleness, Sen. Tranq. 12, 2; Just. 41, 3, 8.— Comp.: inquietiores, Amm. 22, 5.— Sup.: inter affectus inquietissimos rem quietissimam fidem quaeris, Sen. Ben. 7, 26, 5.—Adv.: inquĭētē, restlessly, unquietly, without intermission: jugis flagrantibus, Sol. 30. — Comp.: inquietius agens, Amm. 15, 5, 4 al.

Latin > French (Gaffiot 2016)

inquĭētus,¹⁰ a, um, troublé, agité : Hor. O. 3, 3, 5 ; Epo. 5, 95 ; Tac. H. 1, 20 ; D. 13 || [fig.] qui s’agite, qui n’a pas de repos, remuant, turbulent : Liv. 1, 46, 2 ; 22, 21, 2 ; 26, 2, 11 ; Sen. Ep. 3, 5 || -tior Amm. 22, 5 ; -tissimus Sen. Ben. 7, 26, 5.