quintus

From LSJ
Revision as of 08:32, 15 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (3_11)

ἐκ τῆς θαλάττης ἅπασα ὑμῖν ἤρτηται σωτηρίαyour safety altogether depends upon the sea

Source

Latin > English (Lewis & Short)

quintus: (old form quinctus, Plaut. Trin. 2, 4, 123), a, um, num. adj. quinque,
I the fifth: quarta invidia, quinta ambitio, Plaut. Pers. 4, 4, 8: locus, Cic. Inv. 1, 53, 102; 1, 55, 107: natura, id. Tusc. 1, 17, 41: quinta pars, quintessence, essence, Hor. C. 1, 13, 16: quinto mense, quinto die, Liv. 31, 7.— Advv.
   A quintum, for the fifth time: declarati consules Q. Fabius Maximus quintum, Q. Fabius Flaccus quartum, Liv. 27, 6; 6, 42; Vell. 1, 14, 6. —
   B quintō, for the fifth time: eodem anno lectisternium Romae, quinto post conditam Urbem, habitum est, Liv. 8, 25.

Latin > French (Gaffiot 2016)

(1) quīntus,⁹ a, um (quinque), cinquième : Cic., Cæs. ; etc. quinctus Pl. *Trin. 524.

Latin > German (Georges)

(1) quīntus1, a, um (quinque), der fünfte, Cic. u.a.: quintus decimus, der fünfzehnte, Cic. u.a. (aber auch umgekehrt, bes. m.a. Zahlen, quinto quoque anno, alle fünf Jahre, Cic.; auch quinto anno quoque, Plaut.: anno trecentesimo decimo quinto, Eutr. 1, 19): quintus et vicesimus, Cels.: quintus tricesimus, Liv.: dass. quintus et trigesimus, Colum. – subst., ex eodem semine redire cum quinto decimo (sc. grano), fünfzehnfältig, Varro r.r. 1, 44, 1: quinto (sc. die) Idus Apriles, Colum. 11, 2, 34: in quinta decima (sc. die), Itala Ezech. 32, 17. – Adv., a) quīntum, zum fünften Male, der Zeit nach, Liv. u.a. – b) quīntō, eig. an der fünften Stelle (s. 1. Varrob. Gell. 10, 1. § 6). dah. zum fünften Male, der Reihe nach, Liv. u.a., bei Spät. auch der Zeit nach, s. Eutr. 5, 1: quarto et quinto in die lavari, vier- und fünfmal, Capit. Gord. 6, 6. – / Archaist. urspr. Form quīnctus, zB. Plaut. merc. 66 G.: trin. 524 Sch.3