νεμητός
From LSJ
Theocritus, Idylls, 30.3
English (LSJ)
ή, όν, dub. sens.,
A τὸν ν. ἀγῶνα τῶν Ὁμολωΐων IG7.3196.23 (Orchom. Boeot.).
Greek (Liddell-Scott)
νεμητός: -ή, -όν, ὃν δύναταί τις νὰ διανείμῃ, Συλλ. Ἐπιγραφ. 1584. 36 (μετ’ ἀμφιβόλου ἐννοίας).
