προσαράσσω
Ὑπὸ τῆς ἀνάγκης πολλὰ γίγνεται κακά → Ad multa cogit nos necessitas mala → Der Zwang der Not lässt vieles schlimme Leid geschehn
English (LSJ)
Att. προσαράττω,
A dash against, τὰ ὑπομάζια τῇ γῇ D.S.34/5.2.12; πέτρᾳ τὴν κεφαλήν J.AJ14.13.10; π. τινὶ τὰς θύρας, εἰς τὸ μέτωπον τὴν θύραν, slam the door in one's face, Luc.DMeretr. 15.2, Nav.22; esp. of shipwreck, π. ναῦς σκοπέλοις Plu.Marc.15; τὸ σκάφος τῷ αἰγιαλῷ Luc.VH2.47; ναῦς πρὸς τὴν ἄκραν D.C.48.47; π. τὰς ναῦς wreck them, Philostr.VA4.32; shatter, τὸν οὐρανόν Iamb.Myst.6.5:— Pass., to be dashed against, αἱμασιαῖς Ph.2.123; τῷ λιθοστρώτῳ J.BJ 6.3.2; τῇ γῇ Ael.NA12.21; ταῖς πέτραις Alciphr.1.1: also intr. in Act., ἡ τοῦ ποταμοῦ ῥύσις τοῖς ὄχθοις π. D.S.5.27.
German (Pape)
[Seite 752] att. -ττω, daranschlagen, -stoßen, -werfen, ναῦς σκοπέλοις, Plut. Marcell. 15; ναῦν πρὸς ἄκραν D. Cass. 48, 47, u. Sp.; πρ. τινὶ τὰς θύρας, Einem die Thür vor der Nase zuschmeißen, Luc. D. Merc. 15, 2, vgl. Nav. 22.
