πυργηρέομαι
From LSJ
Οὔτ' ἐν φθιμένοις οὔτ' ἐν ζωοῖσιν ἀριθμουμένη, χωρὶς δή τινα τῶνδ' ἔχουσα μοῖραν → Neither among the dead nor the living do I count myself, having a lot apart from these
English (LSJ)
Pass.,
A to be shut up as in a tower, beleaguered, A.Th. 22, 184, E.Or.762 (troch.), 1574, Ph.1087.
Greek (Liddell-Scott)
πυργηρέομαι: ἀποθ., ἐγκλείομαι ὡς εἰ ἐν πύργῳ, πολιορκοῦμαι, Αἰσχύλ. Θήβ. 22, 184, Εὐρ. Ὀρ. 762, 1574, Φοίν. 1087· - ὁ Εὐστ. ἔχει ἐνεργ. τύπον πυργηρῶ, περιφράττω διὰ πύργων, Πονημάτ. 285. 62· καὶ μέσ. ἀόρ. πυργηρώσασθαι, αὐτόθι 123, 6. - Καθ’ Ἡσύχ.: «πυργηρούμεθα· ἐντὸς ἐσμὲν τῶν πύργων, οὐ τολμῶμεν ἐξιέναι», καὶ «πυργηροῦμεν· φυλάττομεν τὰ τείχη»· - κατὰ Φώτ.: «πυργηρούμενοι· τὰ τείχη φυλάττοντες».
