πελεκίζω
Ἡ μωρία δίδωσιν ἀνθρώποις κακά → Inepta mens hominibus impertit mala → Die Torheit gibt den Menschen Unglück zum Geschenk
English (LSJ)
A cut off with an axe, esp. behead, τινα Plb.1.7.12, 11.30.2 (Pass.), Str.16.2.18, D.S.19.101, Apoc. 20.4 (Pass.).
German (Pape)
[Seite 550] mit der Art oder dem Beile abhauen, bes. mit dem Beile den Kopf abhauen, köpfen, τινά, Pol. 1, 7, 12. 11, 30, 2, D. Sic. 19, 101, Strab.
Greek (Liddell-Scott)
πελεκίζω: μέλλ. -ίσω, (πέλεκυς) ἀποκόπτω διὰ πελέκεως, ἰδίως ἀποκεφαλίζω, Λατ. securi percutere, τινὰ Πολύβ. 1. 7, 12., 11. 30, 2, Στράβ. 735, κτλ., πρβλ. Λοβέκ. είς Φρύνιχ. 341.
French (Bailly abrégé)
frapper de la hache, décapiter, acc..
Étymologie: πέλεκυς.
English (Strong)
from a derivative of πλήσσω (meaning an axe); to chop off (the head), i.e. truncate: behead.
English (Thayer)
perfect passive participle πεπελεκισμενος; (πέλεκυς, an axe or two-edged hatchet); to cut off with an axe, to behead: τινα, Polybius, Diodorus, Strabo, Josephus, Antiquities 20,5, 4; Plutarch, Ant. 36; (cf. Winer's Grammar, 26 (25)).)
