συνοικέσιον
From LSJ
ὤδινεν ὄρος, Ζεὺς δ' ἐφοβεῖτο, τὸ δ' ἔτεκεν μῦν → the mountain was in labor — even Zeus was afraid — but gave birth to a mouse
English (LSJ)
τό,
A = συνοίκησις, esp. marriage, -ίου συγγραφή PTeb. 809.5 (ii B.C.), POxy.250 (i A.D.), cf. Cat.Cod.Astr.7.110, Lyd.Mens. 4.89, etc. II συνοικέσια, τά, = συνοίκια, Sch.Ar.Pax1019.
Greek (Liddell-Scott)
συνοικέσιον: τό, = συνοίκησις, ἰδίως γάμος, ὡς καὶ νῦν, Ρήτορες (Walz) τ. 9, σ. 204, κτλ.· ἴδε Λοβέκ. εἰς Φρύνιχ. 516. ΙΙ. ἴδε συνοικία.
