διαλογικός
θεὸς δ' ἁμαρτάνουσιν οὐ παρίσταται → God doesn't stand by those who do wrong → A peccatore sese numen segregat → Ein Gott steht denen, die da freveln, niemals bei
English (LSJ)
ή, όν,
A belonging to dialogue, or in dialogue form, περίοδος Demetr.Eloc.19,21; εἶδος συγγραφῆς Porph.Plot.9,17; συγγράμματα Phlp.in Cat.3.15, cf. Dex.in Cat.4.2. Adv. -κῶς, ἀπαγγέλλειν TheonProg.4.
German (Pape)
[Seite 588] ή, όν, gesprächweise, dialogisch, Rhett.
Greek (Liddell-Scott)
διαλογικός: -ή, -όν, ἀνήκων εἰς διάλογον, συζήτησιν, Δημ. Φαλ. 21.
Spanish (DGE)
-ή, -όν
1 dialogado, en forma de diálogo περίοδος Demetr.Eloc.19, 21, γύμνασμα Theo Prog.60.24, χαρακτήρ Thdt.Eran.29, cf. Dexipp.in Cat.4.2.tít., Phlp.in Cat.3.15, Ammon.in Cat.4.15, Elias in Cat.114.16, Simp.in Ph.8.17
•propio del diálogo χάριτες Basil.Ep.135.1.
2 adv. -ῶς en forma dialogada Theo Prog.89.30, Thdt.Eran.29, Ep.Sirm.131 (p.122), Olymp.in Alc.60, Eustr.in EN 401.1, (Νηφαλίῳ) δ. συμπλέκεται se enzarza en una discusión con Nefalio Euagr.Schol.HE 3.33 (p.132).