μονόκλωνος

Ἡ μωρία δίδωσιν ἀνθρώποις κακά → Inepta mens hominibus impertit mala → Die Torheit gibt den Menschen Unglück zum Geschenk

Menander, Monostichoi, 224

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: μονόκλωνος	Medium diacritics: μονόκλωνος	Low diacritics: μονόκλωνος	Capitals: ΜΟΝΟΚΛΩΝΟΣ
Transliteration A: monóklōnos	Transliteration B: monoklōnos	Transliteration C: monoklonos	Beta Code: mono/klwnos

English (LSJ)

ον,

A with a single stem, Dsc. 4.5, dub. l. in Thphr.HP9.18.8, cf. PMag.Par.1.808:—also μονό-κλων, ib. 2689.

[Seite 203] mit einem Zweige, einem Sproß, Diosc.

μονόκλωνος: -ον, ὁ ἔχων μόνον ἕνα κλῶνα, Διοσκ. 3. 127, πιθ. γραφ. ἐν Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 9. 18, 18.