χορταιόβαμος
From LSJ
Δαίμων ἐμαυτῷ γέγονα γήμας πλουσίαν → Malus sum mihimet ipse Genius, ducta divite → Ich stürzt' mich selbst ins Unglück durch die reiche Frau
English (LSJ)
ὁ, epith. of Silenus (cf. sq. 1), Hsch.; also χορταιο-βάμων [ᾱ], ον, gen. ονος, Trag.Adesp.601.
Greek (Liddell-Scott)
χορταιόβᾱμος: ἢ -βάμων, ὁ, ἐπίθ. τοῦ Σειληνοῦ παρ’ Ἡσυχ.· ἴδε τὸ ἑπόμ.