σφαγιάζω
Οὕτως γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν Υἱὸν τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς Αὐτὸν μὴ ἀπόληται ἀλλ᾽ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον → For God so loved the world that he gave his only begotten Son that whosoever believeth in him should not perish but have everlasting life (John 3:16)
French (Bailly abrégé)
seul. prés. et ao. ἐσφαγίασα;
immoler, sacrifier ; au Pass. (ao. ἐσφαγιάσθην) être immolé ; • impers. ἐσφαγιάζετο αὐτῷ HDT on lui égorgeait des victimes;
Moy. σφαγιάζομαι m. sign.
Étymologie: σφάγιος.
Spanish
Greek Monolingual
ΝΜΑ σφάγιον
σφάζω σε θυσία, θυσιάζω («τῷ Κρόνῳ παῑδα σφαγιάσας», Διόδ.)
νεοελλ.
1. σφάζω, σκοτώνω
2. μτφ. αφανίζω, καταστρέφω
αρχ.
μέσ. σφαγιάζομαι
προσφέρω θυσία («οἱ μὲν μάντεις ἐσφαγιάζοντο εἰς τὸν ποταμόν», Ξεν.).
Russian (Dvoretsky)
σφᾰγιάζω: тж. med. (aor. ἐσφαγίασα) закалывать, приносить в жертву (ταῦρον τῇ θαλάσσῃ Her.): σφαγιάζεσθαι εἰς τὸν ποταμόν Xen. приносить кровавые жертвы речному богу.
