Δεκέμβριος
τὸ κακὸν δοκεῖν ποτ' ἐσθλὸν τῷδ' ἔμμεν' ὅτῳ φρένας θεὸς ἄγει πρὸς ἄταν → evil appears as good to him whose mind the god is leading to destruction (Sophocles, Antigone 622f.)
Spanish (DGE)
-α, -ον
• Alolema(s): Δεκέμπερ PFay.135 ue. (IV d.C.); Δεκάβριος SB 9529.3 (VI/VII d.C.)
lat. Decembrius, December, del mes de diciembre décimo mes del año, decembrino πρὸ εἰδῶν Δεκεμβρίων antes de los idus de diciembre D.H.6.89, cf. I.AI 14.145, Plu.2.287a, PHerm.Rees 18.2 (IV d.C.), A.Pass.Andr.15 (p.37.8), πρὸ τῶν Δεκεμβρίων καλανδῶν Iul.Ep.112.376a, cf. IG 5(1).1359.3 (Mesenia I d.C.), 7.2713.4 (I d.C.)
•ὁ Δ. μήν o subst. ὁ Δ. el mes de diciembre, diciembre D.H.8.55, Plu.2.268a, 272d, D.C.54.21.5, SEG 25.346 (Corinto IV/V d.C.).
Greek Monolingual
και Δεκέμβρης, ο (Α δεκέμβριος, -α, -ον; Μ Δεκέμβριος, ο)
ο δωδέκατος μήνας του έτους
αρχ.
επίθ. όποιος ανήκει ή αναφέρεται στον μήνα Δεκέμβριο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < λατ. December (< decem «δέκα» + -ber) «ο δέκατος μήνας του ρωμαϊκού ημερολογίου»].
