καιρίως
From LSJ
τὴν ἐρημίαν τῶν κωλυσόντων ὁρῶν → seeing that there would be none to hinder him
French (Bailly abrégé)
adv.
1 d’une manière opportune, en temps opportun;
2 d’une manière mortelle, mortellement;
Cp. καιριωτέρως.
Étymologie: καίριος.
Russian (Dvoretsky)
καιρίως: 1) целесообразно, кстати (εἰρημένα Aesch.);
2) правильно (σκοιτεῖν Eur.);
3) своевременно, вовремя (παρεῖναι Xen.);
4) смертельно, насмерть (οὐτασμένος Aesch.; πατάξαι Polyb.; πλῆξαι ἑαυτόν Plut.).
