Manius
From LSJ
Τὶ δὲ σὺ διά τὸν Θεὸν δύνασαι ἀρνηθῆναι; Οἷον δὲ μέτρον ἀγάπης τῶν ἀγαπώντων σε ἐστί; (Χρύσανθος Καταπόδης, Σχολὴ Ζωῆς) → ?
Latin > English (Lewis & Short)
Mānĭus: i, m., and Mānĭa, ae, f. mane,
I a Roman prænomen, usually abbreviated M'., Varr. L. L. 9, § 61 Müll.; cf.: Manius praenomen dictum est ab eo, quod mane quis initio natus sit, ut Lucius, qui luce, Paul. ex Fest. p. 148 Müll.
Latin > French (Gaffiot 2016)
Mānĭus,¹⁰ ĭī, m., prénom romain, abrégé M$’$. : Varro L. 9, 61 ; P. Fest. 148.
Latin > German (Georges)
Mānius, iī, m. (2. mānus), ein röm. Vorname, gew. abgekürzt M'., Varro LL. 9, 60. Paul. ex Fest. 148, 16.
