seductor
From LSJ
Γυναικὶ δ' ἄρχειν οὐ δίδωσιν ἡ φύσις → Natura quippe feminae imperium negat → Der Frau jedoch versagt zu herrschen die Natur
Latin > English (Lewis & Short)
sēductor: ōris, m. seduco, I. B. 2.,
I a misleader, seducer (eccl. Lat.), Aug. Tract. in Johan. 29; id. in Psa. 63, 15; Vulg. 2 Johan. 7; cf.: seductor, πλάνος, ὰπατητής,> Gloss. Phil.
Latin > French (Gaffiot 2016)
sēductŏr, ōris, m., séducteur : Eccl.
Latin > German (Georges)
sēductor, ōris, m. (seduco), der Verführer, Augustin. tract. in Ioann. 29. Vulg. Matth. 27, 63 u.a.
Spanish > Greek
αἱμύλος, αἱμύλιος, αἰσχυντήρ, γυναιμανής, ἀρπαλέος, ἀπατητής, ἐξανδραποδιστής, δελεαστικός, δελεουχίς
