ἐπιτηλίς
From LSJ
θεὸς δ' ἁμαρτάνουσιν οὐ παρίσταται → God doesn't stand by those who do wrong → A peccatore sese numen segregat → Ein Gott steht denen, die da freveln, niemals bei
English (LSJ)
ίδος, ἡ,
A horned poppy, Glaucium fiavum, Nic.Th.852.
German (Pape)
[Seite 992] μήκων, der Schoten wie die des Bockshorns hat, Nic. Th. 852.
Greek (Liddell-Scott)
ἐπιτηλίς: -ίδος, ἡ, ἔχουσα κεράτιον ὡς θήκην τῶν σπόρων της, ἐπιτηλὶς μήκων = μήκων κερατῖτις, «παπαροῦνα» φέρουσα τὸν σπόρον αὐτῆς ἐντὸς κερατίων, Νικ. Θ. 852.
Frisk Etymological English
-ίδος
Grammatical information: f.
Meaning: horned poppy, Glaucium flavum (Nic. Th. 852).
Origin: XX [etym. unknown]
Etymology: Because of the resemblance to τῆλις Trigonella; Strömberg Wortstudien 33; cf. on ἐπιμήδιον.
