ῥητινόκηρον

English (LSJ)

τό,

   A wax dissolved in resin, Crito ap.Gal.13.879, Orib. Fr.97.

Greek Monolingual

τὸ, Α
μίγμα ή διάλυμα κεριού και ρητίνης.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ῥητίνη + κηρός «κερί»].