χειροτονητής

English (LSJ)

οῦ, ὁ, = Lat.    A creator, Gloss.

German (Pape)

[Seite 1347] ὁ, der seine Stimme abgiebt, der Wähler, Sp.

Greek (Liddell-Scott)

χειροτονητής: -οῦ, ὁ, ὁ χειροτονῶν, ἐκλέγων, Ἰω. Δαμασκ. Ἐπιστ. πρὸς Θεόφιλ. περὶ Εἰκόν. σ. 125.

Greek Monolingual

ὁ, ΜΑ χειροτονῶ
εκκλ. κληρικός που χειροτονεί, που διενεργεί χειροτονία.