Ὡς ἡδὺ κάλλος, ὅταν ἔχῃ νοῦν σώφρονα → Quam dulce facies pulchra cum ingenio probo → Wie froh macht Schönheit, wenn sie klugen Sinn besitzt
δειλοῡμαι (-όομαι) (Α) δειλόςδειλιάζω, φοβούμαι.