κηλοποιός

Greek Monolingual

κηλοποιός, -όν (Α)
αυτός που προκαλεί κήλη.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κήλη + -ποιός (< ποιῶ), πρβλ. θεο-ποιός, νικο-ποιός.