προπετῶς

French (Bailly abrégé)

adv.
avec précipitation, pétulance ou témérité.
Étymologie: προπετής.

Russian (Dvoretsky)

προπετῶς:
1) стремительно (κάτω σπᾶσθαι Arst.);
2) поспешно, опрометчиво (ἀποκρίνεσθαι Plat.);
3) неумеренно, необузданно (προπετέστερον χρῆσθαί τινι Dem., Polyb.).

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

προπετῶς adv. van προπετής.

English (Woodhouse)

(see also: προπετής) hastily, impetuously, rashly

⇢ Look it up on Google | Wiktionary | LSJ full text search