διοριστέον

English (LSJ)

A one must distinguish, Pl.Lg.874d, Arist.Ph.204a2, Longin.11.3, etc.

Greek (Liddell-Scott)

διοριστέον: ῥημ. ἐπίθ., πρέπει τις νὰ διακρίνῃ, Πλάτ. Νόμ. 874D, Ἀριστ., κτλ.

French (Bailly abrégé)

adj. verb. de διορίζω.

Spanish (DGE)

hay que distinguir δ. ποσαχῶς λέγεται τὸ ἄπειρον Arist.Ph.204^a2
•c. prep. περί τε εἰκόνος καὶ περὶ τοῦ παραδείγματος αὐτῆς δ. Pl.Ti.29b
•abs. hay que establecer distinciones δ. εἰς δύναμιν Pl.Lg.874d, cf. D.S.3.11.