θηριόμορφος

English (LSJ)

ον, (μορφή) A in the form of a beast, κώδων Eust.1139.57, cf. Procl.Par.Ptol.278.

German (Pape)

[Seite 1209] thiergestaltig, Sp.

Greek (Liddell-Scott)

θηριόμορφος: -ον, (μορφὴ) ἔχων μορφὴν θηρίου, Εὐστ. 1139. 57, Πρόκλ., κτλ.· καὶ οὐσιαστ. θηριομορφία, ἡ, Ἐπιφάν.

Greek Monolingual

-η, -ο (Α θηριόμορφος, -ον)
αυτός που έχει μορφή θηρίου
νεοελλ.
1. απαίσιος, τερατόμορφος, τερατώδης, τρομερά άσχημος
2. φρ. «θηριόμορφες παραστάσεις» — οι παραστάσεις που απεικονίζουν θηριόμορφους θεούς.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θηρίο + -μορφος (< μορφή), πρβλ. εύμορφος, τερατόμορφος].