δυσσυνείδητος
From LSJ
πᾶς ὁ ὑψῶν ἑαυτὸν ταπεινωθήσεται καὶ ὁ ταπεινῶν ἑαυτὸν ὑψωθήσεται → for everyone who exalts himself will be humbled, and he who humbles himself will be exalted (Luke 14:11)
English (LSJ)
ον, with a bad conscience, Id.37.29, al.
German (Pape)
[Seite 688] mit bösem Gewissen, K. S.
Greek (Liddell-Scott)
δυσσυνείδητος: -ον, κακὴν ἔχων συνείδησιν, Ἐκκλ., πρβλ. Κόντ. Γλώσσ. Παρατ. σ. 256.
Spanish (DGE)
-ον
1 que se condena a sí mismo, que tiene mala conciencia Vett.Val.37.5, 199.1, Gr.Nyss.Hom.creat.59.12
•subst. τὸ δ. conciencia del propio mal, mala conciencia Iust.Phil.Ep.Zen.et Ser.6, 10, Origenes M.12.1040B.
2 adv. -ως con mala conciencia βιοῦν Hom.Clem.1.5.7, 2.38.2.
Greek Monolingual
δυσσυνείδητος, -ον (Α)
(για βίο) ανέντιμος.
