ἐρεθιστής

English (LSJ)

οῦ, ὁ, rebellious or perverse person, LXXDe.21.18, Ph.1.359, Hsch. s.v. ἔριθος.

German (Pape)

[Seite 1023] ὁ, der Anreizende, LXX.

Greek (Liddell-Scott)

ἐρεθιστής: -οῦ, ὁ, ὁ ἀγαπῶν νὰ ἐρεθίζῃ τοὺς ἄλλους, φιλόνεικος ἄνθρωπος, Ἑβδ. (Δευτ. ΚΑ΄, 18), Ἡσύχ.

Greek Monolingual

ἐρεθιστής, ὁ (Α) ερεθίζω
άνθρωπος που ερεθίζει, προκαλεί ταραχή, φαύλος, «αντάρτης», εριστικός («υἱὸς ἀπειθὴς καὶ ἐρεθιστής», Φίλ.).