νυκτίνομος

ὑπὸ δὲ οἴστρου ἀεὶ ἑλκομένη ψυχή → a soul always dragged along by the fury of passion

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
qui cherche sa pâture la nuit.
Étymologie: νύξ, νέμω.

νυκτίνομος: v. l. νυκτινόμος 2 (ῐ) питающийся ночью, кормящийся ночной охотой (ἀετοὶ καὶ ἱέρακες, ζῷα Plut.; ὄρνιθες Sext.).