τρισσοκάρηνος
From LSJ
Ζήλου τὸν ἐσθλὸν ἄνδρα καὶ τὸν σώφρονα → Probi viri esto temperantisque aemulus → Dem Edlen eifre nach und dem Besonnenen
Greek Monolingual
-ον, Α
τρισσοκέφαλος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < τρισσός «τριπλός» + -κάρηνος (< κάρηνον «κεφάλι»), πρβλ. δι-κάρηνος].
Translations
Czech: trojhlavý, tříhlavý; Danish: trehovedet; Dutch: driekoppig; Finnish: kolmipäinen; German: dreiköpfig; Hungarian: háromfejű; Icelandic: þríhöfða, þríhöfðaður; Latin: triceps; Polish: trójgłowy, trzygłowy; Russian: трёхголовый; Serbo-Croatian:; Cyrillic: тро̀глав; Roman: tròglav; Spanish: tricéfalo; Swedish: trehövdad
German (Pape)
dreiköpfig, Orph. Arg. 979.