ἔργοισι χρηστός, οὐ λόγοις ἔφυν μόνον → a friend in deeds, and not in words alone
seul. Sp.avide de richesses, cupide.Étymologie: *φιλοκτέανος de φίλος, κτέανον.
(κτέανον), sup.: most greedy of other men's possessions, Il. 1.122†.
