καταφρονητής

English (LSJ)

οῦ, ὁ, despiser, νόμων Arr.Epict.4.7.33; θανάτου Plu.Brut.12; πλούτου J.BJ2.8.3: abs., LXX Hb.1.5, Ze.3.4, Vett.Val.47.33.

French (Bailly abrégé)

οῦ (ὁ) :
qui méprise, contempteur de, gén..
Étymologie: καταφρονέω.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

καταφρονητής -οῦ, ὁ [καταφρονέω] minachter:. θανάτου van de dood Plut. Br. 12.1.

German (Pape)

ὁ, der Verächter, Gegensatz θαυμαστής, Plut. Brut. 12 und andere Spätere

Russian (Dvoretsky)

καταφρονητής: οῦ ὁ презиратель Plut., NT.

Greek (Liddell-Scott)

καταφρονητής: -οῦ, ὁ, ὁ καταφρονῶν, ἀντίθ, τῷ θαυμαστής, Πλουτ. Βροῦτ. 12, Ἰωσήπ. Ἰουδ. Πόλ. 2. 8, 3· εὐλαβεῖς καὶ μὴ καταφρονητὰς τοὺς υἱοὺς ποιήσατε Νείλ. Ἐπιστολ. σ. 267.

English (Thayer)

καταφρονητου, ὁ (καταφρονέω), a despiser: Philo, leg. ad Gaium § 41; Josephus, Antiquities 6,14, 4; b. j. 2,8, 3; Plutarch, Brut. 12, and in ecclesiastical writings.)

Greek Monolingual

και καταφρονετής, ό, θηλ. καταφρονήτρια (AM καταφρονητής) καταφρονώ
αυτός που καταφρονεί, που περιφρονεί
μσν.
ασεβής.

Greek Monotonic

καταφρονητής: -οῦ, ὁ, αυτός που περιφρονεί, σε Πλούτ.

Middle Liddell

καταφρονητής, οῦ, [from καταφρονέω
a despiser, Plut.

Chinese

原文音譯：katafronht»j 卡他-弗羅尼帖士
詞類次數：名詞（1）
原文字根：向下-意向（者）
字義溯源：輕慢者，嘲笑者；源自（καταφρονέω）=有反感），由（κατά / καθεῖς / καθημέραν / κατακύπτω）*=下，按照）與（φρονέω）=想著）組成；而 （φρονέω）出自（φρήν）*=心思）
同源字：1） （καταφρονέω）有反感，輕視 2） （καταφρονητής）輕慢者 3） （φρονέω）想著
出現次數：總共（1）；徒（1）
譯字彙編：
1） 輕慢的人（1） 徒13:41