μετρητιαῖος
From LSJ
ἔξαψις σφοδρὰ μετὰ πολλῆς βίας πίπτουσα ἐπὶ γῆς → a violent flare-up falling on the ground with great force, thunder and lightning
English (LSJ)
α, ον, holding a μετρητής, κεράμιον BCH8.219 (Caryanda).
Greek (Liddell-Scott)
μετρητιαῖος: -ον, χωρῶν ἕνα μετρητήν, Ἐπιγραφ. ἐν Hell. J. τ. 13, σ. 105.
Greek Monolingual
μετρητιαῖος, -α, -ον (Α)
αυτός που χωρά έναν μετρητή, δηλαδή 12 χους ή 144 κοτύλες.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μετρητής + κατάλ. -ιαῖος (πρβλ. παλαιστιαίος).
