περιδέραιον

German (Pape)

[Seite 572] τό, Halsband; Ar. frg. 309; Luc. Pisc. 12 u. öfter; Hdn. 5, 8, 2 u. a. Sp.

French (Bailly abrégé)

ου (τό) :
collier.
Étymologie: περιδέραιος.
Syn. δεράγκη, δέραιον, ἕρμα, ἴσθμιον, μαλάκιον, μάννος, μηνίσκος, ὅρμος, περιτραχήλιον, πλόκιον, στρεπτά, σφιγγίον.

Russian (Dvoretsky)

περιδέραιον: τό шейное украшение, ожерелье Arph., Arst., Plut.; (у римлян) Plut. = bulla aurea или scortea.